Kubisme: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k robot Bygevoeg: kk:Кубшылдық
No edit summary
Lyn 3:
 
 
'''Kubisme''' word gewoonlik beskou as die belangrikste en invloedrykste kunsbeweging sedert die [[Italiaanse renaissance]]. Dit was ‘n avontavant-garde kuns beweging wat [[skilderkuns]] en [[beeldhoukuns]] tydens die vroeë 20ste eeu in [[Europa]] gerewolusioneer het.
 
In Kubistiese [[kunswerk]]e word voorwerpe opgebreek, ontleed en dan weer saamgestel in ‘n abstrakte uitbeelding. In plaas daarvan om voorwerpe slegs van een vaste hoek te beskou, word die voorwerp van veelvoudige hoeke beskou en poog die kunstenaar dan om die onderwerp op so ‘n manier te verbeel dat die mees voledigevolledige resultaat verkry word. Dikwels sny die vlakke en fasette mekaar teen hoeke op so ‘n manier, dat geen herkenbare diepte getoon word nie. Die vlakke van die voorwerp in die agtergrond deurdring mekaar en skep in die proses ‘n dubbelsinnige vlak ruimte wat kenmerkend is van kubisme. Die resultaat word beskryf as ‘n volledige en duidelik omlynde skoonheid.
 
==Geskiedenis==
Lyn 13:
 
==Analitiese Kubisme==
Picasso en Braque het saam gewerk gedurende die voor-kubisme tydperk (1906-1909) en daarna het hulle begin om hulle konsepte te ontwikkel tot wat later bekend gestaan het as “analitiese kubisme”. Die styl het ontwikkel gedurende die tydperk van herfs 1909 tot winter 1911/1912. En het bestaan uit digte patrone, amper monokrome vlakke van onvoltooide, rigtingsgegewende lyne en gemodelleerde vorms wat heeltyd teen mekaar op gespeel word.
 
Braque sou later die verhouding tussen hom en Picasso beskryf as die van “twee berg klimmersbergklimmers wat met ‘n tou aan mekaar verbind is”. Picasso se skildery “Blah” (les Demoiselles d’Avignon) word deur baie kuns geskiedkundiges nie as Kubisties beskou nie, maar dit word nogtans as ‘n noodsaaklike deel in die ontwikkeling van die beweging beskou. In hierdie werk eksperimenteer Picasso eers om dieselfde voorwerp, of in hierdie geval figuur, van verskillende rigtings te aanskou. Braque was beindrukbeïndruk met die skildery en het verder met dié idee geeksperimenteergeëksperimenteer. Albei mans se ontwikkeling in dié veld, het aanleiding gegee tot die Kubisme wat ons vandag ken.
 
Sommige kuns geskiedkundiges het ook ‘n sekondêre fase in hierdie analitiese tydperk geidentifiseergeïdentifiseer. Dit het bekend gestaan as die “Hermitiese” fase waarin die werke gekenmerk is deur monokroom te wees en moeilik ontsyferbaar te ontsyferwees. Die skilders het toe leidrade gegee deur ‘n identifiseerbare voorwerp in te sluit, om te help ontsyfer wat deur die stuk weergegee word. ‘n Mens kon byvoorbeeld deur die insluiting van ‘n pyp afgelei word; dit word maklik afgelei dat die persoon besig was om te rook. Op hierdie stadium het kubiste die grens van abstrakheid genader. ‘n Paar letters is bygevoeg om ook as leidrade in die werk te dien. Braque het van die letters benut en hulle het onmiddelik die skakel gemaak met allerdaagse voorwerpe, soos ‘n bottel Rum of ‘n koerant.
‘n Mens kon byvoorbeeld deur die insluiting van ‘n pyp afgelei word, dit word maklik afgelei dat die persoon besig was om te rook Op hierdie stadium het kubisste die grens van abstrakheid genader. ‘n Paar letter is bygevoeg om ook as leidrate in die werk te dien. Braque het van die letters benut en hulle het onmiddelik die skakel gemaak met allerdaagse voorwerpe, soos ‘n bottel Rum of ‘n koerant.
 
==Sintetiese Kubisme==
Die tweede fase van kubisme het begin in 1912 en is SinteieseSintetiese kubisme genoem. HiersieHierdie werke is saamgestel uit duidelikkeduidelike dele wat bo-op die doek geskilder is en soms ook op geplak is. Die werke is gekenmerk deur die gebruik van helder kleure, iets wat hulle voorheen probeer intel het, maar wat nie suksesvol was nie, omdat dit baie moeilik was om ‘n gladde oorgang tussen die kleur op die doek te kry.
 
In teensettingteenstelling met Analitiese kubisme wat voorwerpe gefragmenteer het en voorwerpe afgebreek het tot in sy onder deleonderdele of vlakke, het sintetiese kubisme gepoog om baie verskillende voorwerpe gelyktydig te gebruik om nuwe vorms of gestaltes te skep. Hierdie fase verwensenlikverwesenlik die ontstaan van kollage en van papier “collé”. Picasso het kollage uitgevind met sy werk “Still Life with Chair Caning”, waarin hy ‘n stuk doek, waarop die ontwerp van ‘n stoel geskilder is, bo op die doek geplak het. Braque het belang gestel in Picasso se tegniek en was toe die eerste om papier collé te benut in sy werk “Fruitdish and Glass”. Die glas aan die linkerkant, is ‘n stuk koerant papier wat in die vorm van ‘n glas geknip is.
 
Terwyl Braque voorheen letterwerk gebruik het, het die twee kunstenaarssekunstenaars se sintetiese stukke begin om die konsep tot ‘n nuwe uiterste te neem. LeteersLetters wat voorheen wat die onderwerp in die stuk was, het toe die onderwerp self geword. Stukkies koerant is van die mees algemene items wat die kunstenaars op hul doeke gebruik het. Hulle het nog verder gegaan deur papier met ‘n houtdruk daarop, of ook ander tipes materiaal by te voeg. Behalwe dat Picasso en Braque gemengde media gebruik het, het hulle ook die aanwending van verf gewarrieërgevarieer met dekoratiewe verf tegnieke soos kam, “faux graining” en die byvoeging van sand vir tekstuur. Hulle het gereeld voorwerpe geteken en het toe die skadu’s met grafiet of houtskool bygevoeg en sodoende verf en teken tegniekketegnieke gemeng. Verder het Picasso gebruik gemaak van die tegniek “Pointillism” en kolletjies patrone , om deursigtige vlakke aan te dui en om ruimte te skep.
 
Hoof figure: Volgers van die beweging:
Line 42 ⟶ 41:
[[Piet Mondrian]]
 
Daar was ook kritisie kritici([[Andre Salamon]], [[Guillaume Apollinaire]]), digters ([[Max Jacob]], [[Pierre Reverdy]], [[Gertrude Stein]]) en ander beeldhou kunstenaars wat die leiding geneem het van Jacques Lipchitz, soos [[Raymond Duchamp-Villon]] en [[Elie Nadelman]] wat ook gelok was in die tendens van kubisme in. Robert Delaunay het "Orphic” kubisme beoefen, wat gesien is in die Puteaux Groep.
 
[[Kategorie:Kuns]]