Brinell-skaal: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Atoom (besprekings | bydraes) Nuwe blad: thumb|200px|'n Kragtediagram wat die kragte en afmetings vir 'n Brinell hardheidstoets aantoon. Die '''Brinell-skaal''' word gekenmerk aan die inkepings[[har... |
Atoom (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 2:
Die '''Brinell-skaal''' word gekenmerk aan die inkepings[[hardheid]] van materiale deur die penetrasievermoë van 'n inkeper wat gelaai word op 'n materiaal toetsstuk. Dit is een van verskeie definisies vir hardheid in [[materiaalkunde]] en [[sterkteleer]].
Hierdie metode is oorspronklik voorgestel deur 'n [[Sweed]]se [[ingenieur]] [[Johan August Brinell]] in 1900, en
Die tipiese toets gebruik 'n 10 mm [[diameter]] [[staal]]bal vir 'n inkeper met 'n 29 000 [[Newton (eenheid)|N]] krag. Vir sagter materiale word 'n kleiner krag gebruik, en vir harder materiale 'n [[wolframkarbied]]
:<math>\mbox{BHG}=\frac{2P}{\pi D ({D-\sqrt{(D^2-d^2)})}}</math>
waar:
:''BHG''
:''P'' = die toegepaste krag (in [[kg krag]]);
:''D'' = die deursnee van die inkeper (mm); en
:''d'' = die deursnee van die inkeping (mm).
Die BHG kan omgeskakel word na die [[breekkrag]] — die verhouding is afhanklik van die materiaal se eienskappe en word dus empiries bereken. Die verhouding word gebaseer op Meyer se indeks (''n'') soos beskryf deur [[Meyer se Wet]]. Indien Meyer se Wet minder as 2,2 is sal die verhouding van die breekkrag tot die BHG 0,36 wees. Indien Meyer se indeks groter is, sal die verhouding toeneem.<ref>Tabor, p. 17.</ref>
Die BHG word voorgeskryf deur die mees algemene toetsstandaarde (ASTM E10-08<ref name=E10>ASTM E10 - 08 Standard Test Method for Brinell Hardness of Metallic Materials</ref>
HBW word bereken
:<math>\mbox{HBW}=0.102 \frac{2F}{\pi D ({D-\sqrt{(D^2-d^2)})}}</math>
waar:
:''F''
:''D'' = die deursnee van die inkeper (mm); en
:''d'' = die deursnee van die inkeping (mm).
|