Die nuwe maghebbers wou hul boodskap na ander lande verpsrei.
Iraanse televisie-uitsendinge in [[Arabies]] het die sjiïeteSjiïete in [[Irak]] geroep om in opstand te kom teen [[Saddam Hoessein]]. Hoessein — 'n sekulêre heerser — was kwaad oor ou grenskonflikte met Iran en het gedink dat Iran, wat nou nie meer van wapens voorsien is nie en intern nog lank nie stabiel was nie, maklik verslaan sou kon word. Op 23 September 1980 het die Iran-Irak-oorlog uitgebreek, wat vir beide lande katastrofies sou verloop. Hoewel Khomeini nie alleen die Sjiïtiese minderheid nie maar alle Moslems aan wou spreek, het die Persies-Arabiese en die Soennie-Sjiïtiese wedywering daarvoor gesorg dat slegs weinig Moslems Khomeini se oproep tot rewolusie gesteun het. Irak is tydens die oorlog deur die Golf-state en deur Westerse lande gesteun. Die gehoopte opstand van die Sjiïete in Irak het uitgebly. Andersyds het die oorlog nie die maklike oorwinning waarop Saddam Hoessein gehoop het, gebring nie. Die oorlog het agt jaar geduur en daar was geen winnaar of verloorder om aan te wys nie, maar die verspreiding van die Islamitiese Rewolusie is gestop.
Weliswaar het [[Sirië]] Iran gesteun, maar 'n religieuse rewolusie daar in Februarie 1982 is in die kiem gesmoor.
Lyn 60:
Die feit dat die toemalige Amerikaanse president [[Jimmy Carter]] nie by magte was om die gyselaarsdrama van die Amerikaanse ambassade op te los nie, het daartoe bygedra dat hy in die presidentsverkiesinge van 1980 teen [[Ronald Reagan]] verloor het.
== Bronne ==
* [[Peter Mansfield]] (2003) ''A history of the Middle East'' ISBN 978-0-14-101123-3
