Valerius Maximus: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes)
JMK (besprekings | bydraes)
→‎Biografie: leestek
Lyn 4:
Niks is bekend omtrent sy lewe nie, behalwe dat sy familie arm en sonder aansien was, en dat hy alles te danke gehad het aan [[Sextus Pompeius]] ([[konsul]] in 14 n.C.), prokonsul van Asië, wie hy na die ooste vergesel het in die jaar 27 n.C.. Pompeius was in die midde van 'n literêre kring waaraan [[Ovidus]] ook behoort het, en was verder 'n boesemvriend van die mees geagte literêre prins van die keiserfamilie, naamlik [[Germanicus]].
 
Oor Valerius se ingesteldheid jeens die keiserfamilie was daar dikwels 'n wanpersepsie, en hy is geteken as 'n dwepende vleier van dieselde aard as [[Martial]]. Maar, as die verwysings na die keiserlike administrasie noukeurig nagegaan word, sal sy geskrifte gesien word as onbuitensporig wat betref soort of hoeveelheid. Min sal tans vir Tiberius 'n titel misgun, met sy algehele optrede in ag genome, soos ''salutaris princeps'', wat vir 'n voorafgaande generasie sou voorkom as skaamtelose aanprysing. Die paar heenwysings na [[Julius Caesar]] se sluipmoordenaars, en na [[Augustus]], oortref kwalik die konvensionele styl van die skrywer se era. Die enigste strofes wat geredelik as oordadig beskou kan word is die aanvallende retoriese tirade jeens [[Sejanus]].
 
==Styl==