Grieks-Persiese Oorloë: Verskil tussen weergawes

 

Die Geallieërdes het hul sukses opgevolg, deur die oorblywende Persiese vloot in die [[Seeslag van Mykale]] te verslaan, voor die verdrywing van Persiese garnisoene van [[Sestos]] (479 v.C.) en [[Bisantium]] (478 v.C.). Die aksies van generaal [[Pausanias (generaal)|Pausanias]] by die beleg van Bisantium het vele van die Griekse state vervreem van die Spartane, en die anti-Persiese alliansie is daarom hergroepeer om Atheense leierskap, as die sogenaamde [[Deliese bond]]. Die Deliese bond het 'n [[Oorloë van die Deliese bond|voortgaande veldtog]] gevoer teen Persië vir die volgende drie dekades, eerstens deur die oorblywende Persiese garnisoene uit Europa te verdryf. By die [[Slag van die Eurymedon]] in 466 v.C. het die Bond twee keer geseëvier wat uiteindelik vryheid verseker het vir die stede van Ionië. Die deelname van die Bond in die Egiptiese opstand (van 460–454 v.C.) het egter uitgeloop op 'n rampspoedige neerlaag sodat verdere veldtoë afgelas is. 'n Vloot is afgevaardig na [[Siprus]] in 451 v.C., maar het min uitgerig, en met die onttrekking, het die Grieks-Persiese oorloë tot 'n stille einde gekom. Sekere historiese bronne meld dat die beëindiging van vyandelikhede met 'n vredesverdrag tussen Athene en Persië saamgeval het, die sogenaamde Vrede van Kallias.

 

[[Kategorie:Geskiedenis van Griekeland]]