Era van Perikles: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes) skakel |
JMK (besprekings | bydraes) k →Oorsig |
||
Lyn 5:
Tydens die goue era, is Atheense militêre en buitelandse sake oorwegend deur 10 ''strategoi'' (of generaals) bestuur, wat jaarliks verkies is deur die 10 burgerlike clans, en wie se oppergesag daagliks afgewissel is. Hierdie ''strategoi'' se pligte het ingesluit die beplanning van militêre veldtogte, die ontvangs van afgevaardigdes van ander state en die bestuur van diplomatieke betrekkinge. Tydens die periode waarin [[Ephialtes]] opgang gemaak het as leier van die demokratiese faksie, was [[Perikles]] sy stadhouer. Toe Ephialtes sterf in 'n [[sluipmoord]] deur persoonlike vyande, het Perikles na vore getree en is tot ''[[strategos]]'' verkies in 445 v.C., 'n pos wat hy deurlopend sou beklee tot sy dood in 429 v.C., altyd deur verkiesing van die Atheense Vergadering.
Perikles was 'n groot [[Redenaar|spreker]]; hierdie aanleg het hom tot groot voordeel in die Volksvergadering gestrek, waar sy politieke sieninge voorgelê is. Een van sy mees gewilde hervormings was om die [[thetes]] (Atheners sonder rykdom) tot publieke ampte toe te laat. Nog 'n sukses van sy administrasie was die skepping van die ''misthophoria'' (μισθοφορία, wat letterlik ''betaalde funksie'' beteken), 'n spesiale salaris vir die burgers wat die howe as jurielede bygewoon het. Op hierdie wyse was die burgers in staat om hulself toe te wy aan die publieke diens sonder om finansiële swaarkry te ervaar. Met hierdie stelsel het Perikles daarin geslaag om die juriesetels te vul (Ath. Pol. 27.3), en om aan die mense ervaring van die publieke lewe te verskaf. As Atheense bewindhebber, het hy die stad die eerste en mees belangrike ''polis'' van die Griekse wêreld gemaak, deurdat 'n hoogstaande kultuur en demokratiese institusies
Die soewereine mense het hulself regeer, en sonder tussengangers die sake van die staat in die Vergadering beslis. Die Atheense burgers was vry en was slegs onderhorigheid verskuldig aan hul wette en hul [[Griekse mitologie|gode]]. Hulle het [[Sosiale gelykheid|gelykheid]] van [[Vryheid van spraak|spraak]] in die Vergadering bewerkstellig: die woord van 'n arm persoon het dieselde waarde gehad as dié van 'n ryk man. Die [[Romeinse sensor|sensoriale]] klasse het nie verdwyn nie, maar hul gesag was meer beperk; hulle het gedeel in die fiskale en militêre ampte, maar hulle het nie oor die gesag beskik om voorregte toe te ken nie.
| |||