Wilhelm II van Duitsland: Verskil tussen weergawes

 

Eers in Oktober 1918 het Wilhelm onder druk van die [[Eerste Wêreldoorlog]] ingestem tot konstitusionele hervormings waarvolgens die rykskanselier as regeringsleier die vertroue van die parlement sou benodig. Op 9 November 1918 het rykskanselier Max von Baden die vrywillige uittrede van Wilhelm II as heerser en dié van sy seun as troonopvolger aangekondig - 'n verklaring waartoe die kanselier nie amptelik gemagtig was nie. Dit was 'n poging van sy kant af om die ontevrede bevolking te kalmeer en 'n positiewe indruk op die buiteland te laat waar die keiser baie ongewild geraak het. Wilhelm II het destyds sedert 29 Oktober in die Duitse militêre hoofkwartier in Spa, [[België]] gebly en het van daar regstreeks in ballingskap na Nederland gegaan. Hier het hy tot en met sy afsterwe in 1941 in Doorn gewoon.

 

[[Kategorie:Duitse keisers]]