Oorgelewerde Griekse teks: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
JMK (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
||
Lyn 23:
Die derde uitgawe van Estienne is deur [[Theodore Beza]] (1519–1605) gebruik, wat dit nege keer tussen 1565 en 1604 hersien het. In die kritiese apparatus van die tweede uitgawe het hy die [[Codex Claromontanus]] aangewend, benewens die Siriakiese Nuwe Testament wat in 1569 deur Emmanuel Tremellius gepubliseer is. Codex Bezae is twee keer gesiteer (as Codex Bezae en β' van Estienne).
Die oorsprong van die term "Textus Receptus" is ontleen aan die uitgewer se voorwoord tot die 1633 uitgawe, wat deur [[Bonaventure Elzevir|Bonaventure]] en [[Abraham Elzevir]] uitgegee is, twee broers en drukkers te [[Leiden]]: ''textum ergo habes, nunc ab omnibus receptum, in quo nihil immulatum aut corruptum damus'', wat vertaal kan word as "so hou jy dan die teks, nou ontvange (of aanvaar) deur almal, waarin niks gekorrupteer is nie." Die twee woorde, ''textum'' en ''receptum'', is aangepas van die [[akkusatiewe]] na die [[nominatiewe]] naamval om as ''textus receptus'' weergegee te word. Mettertyd is hierdie term terugwerkend op Erasmus se uitgawes toegepas, en sy werk het gedien as grondslag vir die opvolgende uitgawes.<ref>[[Bruce M. Metzger]], [[Bart D. Ehrman]],
==Tekskritiek en die Ontvange teks ==
| |||