Slag van Magersfontein: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
RAM (besprekings | bydraes)
Lyn 41:
Die [[Skandinawiese Korps]] wat agter klein rotse en skanse ingegrawe was op 'n voorwaartse verkenningspos wat later deur die Engelse "Horse Artillery Hill" gedoop was, het hulself aan die regterkantste flank van die Highlanders bevind. Toe die Highlanders begin terugval en in hulle rigting begin uitwyk het, het hulle hewig losgebrand op die Highlanders. Hulle posisie is bestorm en omdat hulle geïsoleer geraak het van die ander Boeremagte is hulle oorweldig en is die korps geheel en al uitgewis ('n Monument ter nagedagtenis aan hierdie dapper vegters staan vandag daar op "Horse Artillery Hill").
 
Drie groepe Highlanders het daarin geslaag om deur die "gaping" te breek en het die agterste helling en nek tussen die kop en die rif begin bestyg. Die eerste twee groepe onder 'n Kaptein Macfarlan en 'n Luitenant Cox moes egter terugval toe hulle onder vuur gekom het vanaf die burgers op die kruin van die kop. 'n Derde groep onder leiding van 'n Luitenant Wilson van die Seaforth Highlanders het goed gevorder maar in die swak lig hulself misgis en 'n groep vasgemaakte perde vir Boere aangesien en die meeste van hulle doodgeskiet (en sodoende hulle posisie verklap). Kommandant Diedericks het sy Ladybrand kommando wat sopas daar aangekom het, het 'n deel van sy groep gestuur om die "gaping" toe te maak en die Britte op die kop van agter begin aanval. Kommandant Diederichs is tydens hierdie beslissende aanval gedood asook [[Generaal Christiaan de Wet]] se oudste broer. Colville se Guards Brigade is hierna deur senior offisiere by "Headquarters Hill" gelas om "Scrub Hill" in te neem en dan vandaar die "gaping" in die Boerelinies aan te val. Die aanval is egter hier gestuit. Na verdere bombardemente het Methuen in 'n desperate poging om die loop van die geveg te verander, sy laaste beskikbare reserwes, die Gordon Highlanders onder 'n Luitenant-Kolonel Downman beveel om 'n front-aavalaanval op die Boere loopgrawe te doen om die troepe wat op die vlakte voor die Magersfontein hoogtes vasgepen is te versterk. Hulle is egter elke keer as hulle opgestaan het om te storm gevoelige verliese toegedien deur akkurate vuur uit die loopgrawe en is uiteindelik ook op die vlakte neergepen.
 
[[Beeld:Magersfonteinmodel.JPG|right|thumb|250px|Die reliëfmodel by die Magersfonteinmuseum wat die troepebewegings tydens die geveg verduidelik.]]