Slag van Magersfontein: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
RAM (besprekings | bydraes)
Lyn 20:
 
==Aanloop tot die geveg==
Die geveg het gevolg op die veldslae by [[Slag van Belmont|Belmont]] en [[Slag van Graspan|Graspan]] waar die Boere die tradisionele gevegstaktiek gebruik het deur die hoër grond in te neem. [[Koos de la Rey|Generaal De La Rey]] (wat betrokke was by die beplanning van Magersfontein) het egter hieruit geleer dat die hoë grond die aanvalsmag bevoordeel het deurdat die koppe 'n duidelike teiken vir grofgeskut was en selfs belangriker dat die hoek van vuur dit moeiliker gemaak het om voldoende verliese toe te dien om 'n aanval te stuit. De La Rey het daarop sy taktiek aangepas en hierdie lesse toegepas met die keuse van sy volgende verdedigingslinie by die sameloop van die [[Modderrivier|Modder-]] en Rietriviere[[Rietrivier]]e. Hier het sy burgers hulself in loopgrawe en skuilgate ingegrawe sowat 50 tot 100 meter aan die voorkant van die rivier met die opgeblaasde spoorbrug as die middelpunt van die linie. Tydens die veldslag op 28 November is die Britse magte gevoelige verliese toegedien maar die regterkantste flank van die verdediginglinie is oorrompel en is die Boeremagte genoodsaak om hulle posisies in die nag te ontruim.
 
'n Hewige rusie oor waar om volgende in te grawe en te veg het tussen [[Koos de la Rey|Generaal De La Rey]] en [[Generaal Piet Cronje]] ontstaan. Generaal Cronje was ten gunste daarvan om die heuwels by Spytfontein in te neem, maar De La Rey was van mening dat grondvlak verdedigingsposisies by Magersfontein meer doeltreffend sou wees. De La Rey het geredeneer dat Spytfontein te kwesbaar was vir 'n Britse Artillerie-aanval vanaf die Magersfontein koppies. Die dooiepunt tussen die twee generaals is deur President Steyn, wat De La Rey se taktiek gesteun het, gebreek tydens 'n krygsraad wat op 4 Desember gehou is.