Laserskyf: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Wysigings deur 196.215.79.157 teruggerol na laaste weergawe deur EmausBot |
k Bygewerk |
||
Lyn 1:
[[
'n '''Laserskyf''', '''kompakte skyf''' of '''kompakskyf''' (ook in [[Engels]] bekend as 'n ''compact disc'', verkort na ''CD'') is 'n plat, ronde skyf wat gebruik word om [[data]],
In die begin is slegs musiek en klank op laserskywe gestoor, maar later is hulle só gemaak dat hulle [[rekenaarlêer]]s kon stoor op dieselfde manier as wat musiek daarop gestoor is. Na hierdie skywe word verwys as [[CD-ROM]]s, wat staan vir die Engelse term ''Compact Disc - Read Only Memory''), wat beteken dat die rekenaar die skyf "lees" deur gebruik te maak van 'n [[CD-ROM-aandrywer]], of enige ander aandrywer wat laserskywe kan lees.
== Geskiedenis ==
Die laserskyf is in [[1979]] deur [[Philips]] en [[Sony]] ontwikkel en vir die eerste keer vervaardig.
In 1982 het dié twee ondernemings hul sogenaamde ''Red Book''-standaard vir oudio-laserskywe vasgelê. Volgens hierdie internasionale standaard is laserskywe, wat hulle fisiese stoorvermoë betref, in blokke verdeel. Aanvanklik is laserskywe met 'n deursnee van 30 sentimeter wat in hierdie opsig analoog met viniel-langspeelplate was. Hulle video-stoorvermoë was matig (30 minute), maar meer as groot genoeg vir musiekopnames (13 ure en meer).
Die musiekbedryf was egter ten gunste van kleiner skywe sodat die deursnee van laserskywe uiteindelik twaalf sentimeter beloop het met 'n speeltyd van 74 minute - net genoeg om die dirigent Wilhelm Furtwängler se opvoering van die Negende Simfonie van Ludwig van Beethoven uit die jaar 1951 daarop te stoor.
==Sien ook==
|