Demokratiese Alliansie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Rol weergawe 730725 deur 41.133.140.95 (bespreek) terug.
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 21:
[[Frederik van Zyl Slabbert]], PFP-leier seder [[1979]], het bedank vanuit die parlement in [[1986]] omdat dit, volgens hom, irrelevant geraak het. Later het hy die [[Institute for a Democratic Alternative for South Africa]] (IDASA) gevorm. Hy het ook in Julie 1987 'n leidende rol gespeel in die ontmoeting tussen 'n groep [[Dakar-Beraad|Afrikaanssprekendes en die ANC in Dakar]]. Hy is opgevolg deur Colin Eglin. Die PFP se rol as die amptelike opposisie is oorgeneem deur die verregse [[Konserwatiewe Party]] nadat die PFP 'n groot nederlaag in die parlementêre verkiesing gehou op [[6 Mei]] [[1987]] gely het, waaraan slegs blankes kon deelneem. Die verkiesingsnederlaag het baie PFP-leiers die waarde van deelname in 'n parlement gereserveer vir blankes, laat bevraagteken. Sommige van die party se parlementslede het die party verlaat om by die [[Nasionale Demokratiese Beweging]] (NDM) aan te sluit. In 1987, kort voor die verkiesing, is die Onafhanklike Party (OP) van [[Dennis Worrall]] ook gevorm, wat die liberale opposisie verder verdeel het.
 
[[Beeld:Helen Suzman.jpg|thumb|right|300px|Helen Suzman in 1959.]]
===Demokrasie===
Na die verkiesing van [[1988]], het die nuwe PFP-leier [[Zach de Beer]] onderhandelinge met die OP en die NDM voltrek en het die partye saamgesmelt om die '''[[Demokratiese Party]]''' te vorm in [[1989]]. Die [[Demokratiese Party]] het voortgegaan om 33 setels in die verkiesing van daardie jaar te wen. Die DP het 'n belangrike rol gespeel in die onderhandelinge vir 'n tussentydse grondwet, wat die meeste van die oorspronklike progressiewe beginsels en ideale insluit. In die [[Suid-Afrikaanse Algemene verkiesing van 1994|1994 algemene verkiesing]], die eerste ná die afskaffing van apartheid, het die party slegs 1,7% van die stemme gewerf en slegs sewe setels in die parlement gewen. De Beer is opgevolg deur [[Tony Leon]], wat die beskerming van menseregte, federalisme en 'n vryemarkstelsel beklemtoon het. Die party se steun het toegeneem gedurende die [[Suid-Afrikaanse Algemene verkiesing van 1999|1999 algemene verkiesing]] nadat dit 9,6% van die stemme verwerf het, en 44 setels in die parlement gewen het, om sodoende die [[Nuwe Nasionale Party]] as die amptelike opposisie te vervang.