Willem van Tyrus: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 3:
Willem het in die 12 de eeu geleef; sy bloeityd is rondom 1170 n.C.; hy was in diens van die 6de kruisvaderskoning Almalrik I en het sy seun, Boudewijn IV, die kroonprins opgevoed.
Willem is gebore uit Franse- of Italiaanse ouers. Hy is gebore in Jerusalem en sy lewe strek van: 1130-1186. Willem kies ‘n loopbaan in die wetenskap. Hy vertrek Europa toe en studeer aan daardie tydse universiteite, in Parys en Bologna. Nadat hy sy studies voltooi het, keer hy terug na sy vaderland: die kruisvaarderskoninkryk in Jerusalem. Binne die geledere van die kruisvaarderskring kom dit nie baie voor, dat mens ‘n wetenskaplike,van Willem se kaliber kry nie. Hy het ook baie vinnig ‘n hoё politieke pos beklee en word die vertrouling van koning Almalrik I, wat oor die koninkryk van Jerusalem regeer het van 1164-1174. Willem word aangestel as die
Willem was ‘n getuie van die aftalkeling deur die
Saladin gee in 1187 die definitieve doodsteek vir die kruisvadersleёr tydens die slag by Hattin in die Heuwels van Tiberias. Willem het dit nie meegemaak nie; hy is kort voor dit oorlede.
==Die groot werk van Willem van Tyrus: Historia rerum in partibus transmarinis gestarum==
Willem skryf verskillende werke in Latyn. Sy magnum opus: Historia rerum in partibus transmarinis gestarum (: geskiedenis van die dade wat in die
Willem skryf in Latyn, hy gebruik ‘n groot woordeskat en sy Latyn kan met die klassieke skrywers soos Cicero, Caeser en Plinius de Jongere vergelyk word.
Willem van Tyrus het by uitstek die (kronike-)skrywer van die kruistogte geword.
Lyn 16:
==Historia: die aanvalle teen die Jode==
In sy Historia maak Willem melding van die aanvalle (: pogroms), wat teen die Jode plaas gevind het. Uit die stert van die eerste stoet onder leiding van Peter die Heremiet, wat in 1096, vanuit Frankryk deur Duitsland na Konstantinopel getrek het, het groepe onder die
''Die kruisvaarders was menigte en die voetvolk was ontelbaar groot. Hulle het geen leier nie en gee hulself aan allerhande onheil oor.Daar was onder hierdie stoet wel grawe, soos Thomas de Feria, Clarenbald, Willem de Timmerman en graaf Herman. Hulle het nie vir beheer oor die kruisvaarders gehad nie en niemand wou na hulle luister nie. Instede van verstandige gedrag begin die volk te doen wat ongeoorloof was. Toe het die volgende gebeur: hulle het uit vrees vir God die reis na Jerusalem moet begin het, hulle het moet dink vir die heilig opdrag, hulle het die Evangelie voor oё moet hou, hulle het as pelgrims vir Christus moet gaan reis. Maar nee, in plaas daarvan gee hulle hulself oor aan die waansin. Hulle stoet trek deur stede en dorpies, waar Jode woon. Hierdie Jode hou nie rekening met die gevaar nie en die kruisvaarders slag hulle griewelik af.-(''2)
Lyn 23:
* In sy 19de boek vertel Willem oor sy persoonlik kontak met die koning, Amalrik I, met wie hy oor ‘n lank tydperk weekliks gepraat moet het. Willem vertel, hoe die koning het geregeer en hoe zy uiterlik het gelyk. Die gewone ding wat ons sien in die geskiedwerke uit die ou tye, as 'n skrywer skrywe oor sy koning of baas, is, dat hulle net 'n mooi plaaitjie gee, amper soos 'n mooi bygewerkte foto. Maar Willem maak nie so nie. Sy beeld oor koning Amalrik I is realisties. Hoewel ons moet se, dat die Latyn wat hy gebruik juis vir hierdie passages, 'n opgepoetste Latyn is; dit lyk, Willem probeer met mooi woorde en konstruksies 'n bietjie die lelik werklikheid rond Amalrik I te verberg.
''Hierdie is almal mooi eienskappe, maar Amalrik het ook merkwaardige kante, wat sy goeie eienskappe met ‘n wolk oorskadu. Hy was
(..)Sy liggaamsbou was goed gewees wat betref verhoudings, hy was groter as mans wat nie so groot was nie en korter as mans wat besonder lank was. Hy het vir 'n aangename gesig gehad (..) Hy het glinsterende oё; hulle het middelmatig groot gewees. 'n mooi neus, net soos sy broer. Hy was blond en effens bles. Sy wange en kin was volbaard gewees. Sy lag was bulderend, dat sy hele liggaam geskut het.(''4)
Lyn 29:
* In ‘n onbewaakte oomblik, toe Almalrik siek met koors in die bed lê, wys hy vir Willem iets van sy inderlik. Willem het toe aanvanklik onthuts en teleurgesteld gewees, toe hy hoor wat Almarik te sê het. Daarna bedink hy homself en probeer hy om die koning te help. Willem eindig sy beskrywing van die koning se uiterlike met 'n pynlike detail:
''Ek onthou nog , dat ek een keer na hom ontbied is vir ‘n persoonlike gesprek. Dit was in die kasteel van Tyrus gewees. Hy het ‘n ligte koors gekry en was nie ernstig siek nie. Hierdie is daai stil ure en soon helder
''(..) Maar laat ek terugkeer na my onderwerp: Amalrik was so besonders vet, dat hy soos ‘n vrou borste gehad het, wat op sy naeltjie hang. Verder het die natuur met 'n bly gemoed en met gulle hand sy liggaam gevorm.(''6)
==Historia: Willem van Tyrus en die lepra-koning, Boudewijn IV==
In sy 22ste boek maak Willem melding van die
''Op ‘n keer speel die kinders uit die adel met mekaar en soos stout kinders sommer kan maak, hulle knyp en krap mekaar se hande en arms oop. Al die kinders het geskree uit pyn, maar Boudewyn het nie. Dit was asof hy geen pyn voel nie, alhoewel sy vriendtjies hom nie spaar nie.(..) Ek het eers gedink, hy doen hierdie ding uit moed en nie
Willem het ontdek dat,die kroonprins, Boudewijn IV ‘n lepra lyer is. Die kind is op ‘n vroeё leeftyd al besmet. In Willem se tys het lepra ‘n oorbekende en doodelike siekte gewees, ampers soos Vigs in ons tyd. Die siekte het ook die naam van skande en armoede. Dat niemand minder as die kroonprins besmet was,was ‘n groot ramp.Teenwoordig is daar medikasie teen lepra, maar toe was daar nie sprake van nie. Boudewijn IV het tog nog 11 jaar regeer. Willem vertel, dat die siekte steeds erger en erger geword het.Tenslotte word Boudewijn blind en verlam. Boudewijn IV sterf in 1185. Kort hierna is Willem ook oorlede.
|