85 889
wysigings
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
|||
{{skoonmaak}}
Willem het in die 12 de eeu geleef; sy bloeityd is rondom 1170 n.C.; hy was in diens van die 6de
Willem is gebore uit Franse- of Italiaanse ouers. Hy is gebore in Jerusalem en sy lewe strek van: 1130-1186. Willem kies ‘n loopbaan in die wetenskap. Hy vertrek Europa toe en studeer aan daardie
Willem was ‘n getuie van die
Saladin gee in 1187 die
==Die groot werk van Willem van Tyrus: Historia rerum in partibus transmarinis gestarum==
In sy Historia maak Willem melding van die aanvalle (: pogroms), wat teen die Jode plaas gevind het. Uit die stert van die eerste stoet onder leiding van Peter die Heremiet, wat in 1096, vanuit Frankryk deur Duitsland na Konstantinopel getrek het, het groepe onder die kruisvaarders die Joodse gemeenskappe aangeval. Tot en met hierdie tyd het die Jode in vrede in die Duitse, welvarende stede in die Rijngebied, soos Keulen gewoon. Feitlik het hierdie moorde die eerste aanvalle teen die Jode in Wes-Europa gewees. Willem is woedend, as hy beskryf hoe die kruisvaarders hulle self vergryp aan die Jode. Dit is iets besonders, omdat hy die enigste skrywer is wat oor hierdie gebeurtenisse melding maak èn selfs sy verontwaardiging uitspreek.(1)
''Die kruisvaarders was menigte en die voetvolk was ontelbaar groot. Hulle het geen leier nie en gee hulself aan allerhande onheil oor.Daar was onder hierdie stoet wel grawe, soos Thomas de Feria, Clarenbald, Willem de Timmerman en graaf Herman. Hulle het nie vir beheer oor die kruisvaarders gehad nie en niemand wou na hulle luister nie. Instede van verstandige gedrag begin die volk te doen wat ongeoorloof was. Toe het die volgende gebeur: hulle het uit vrees vir God die reis na Jerusalem moet begin het, hulle het moet dink vir die heilig opdrag, hulle het die Evangelie voor oё moet hou, hulle het as pelgrims vir Christus moet gaan reis. Maar nee, in plaas daarvan gee hulle hulself oor aan die waansin. Hulle stoet trek deur stede en dorpies, waar Jode woon. Hierdie Jode hou nie rekening met die gevaar nie en die kruisvaarders slag hulle
==Historia: persoonlike omgang met koning Amalrik I==
* In ‘n onbewaakte oomblik, toe Almalrik siek met koors in die bed lê, wys hy vir Willem iets van sy inderlik. Willem het toe aanvanklik onthuts en teleurgesteld gewees, toe hy hoor wat Almarik te sê het. Daarna bedink hy homself en probeer hy om die koning te help. Willem eindig sy beskrywing van die koning se uiterlike met 'n pynlike detail:
''Ek onthou nog , dat ek een keer na hom ontbied is vir ‘n persoonlike gesprek. Dit was in die kasteel van Tyrus gewees. Hy het ‘n ligte koors gekry en was nie ernstig siek nie. Hierdie is daai stil ure en soon helder oomblik, soos 'n mens kan kry, as die koors net vir 'n rukkie wegloop. Toe het ons oor baie sake kan gesels en daar was nie ander mense daarby nie. Onder die vrae was daar één wat hy aan my gestel het, wat my seer gemaak het. Hoekom? Aan die een kant, omdat dit ongewoon was om so ‘n vraag te stel en omdat sy vraag nie met die geloof strook nie, wat ons leer en nadruklik bely nie; anderkant ook, omdat ek toe diep in my hart gewond is, omdat die hoof van die ortodokse wat self 'n seun uit ortodokse ouers het gewees, het getwyfel aan
''(..) Maar laat ek terugkeer na my onderwerp: Amalrik was so besonders vet, dat hy soos ‘n vrou borste gehad het, wat op sy naeltjie hang. Verder het die natuur met 'n bly gemoed en met gulle hand sy liggaam gevorm.(''6)
|
wysigings