Wysiging soos op 12:19, 22 Augustus 2011 wysig Morne (besprekings \| bydraes) 86 135 edits No edit summary ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 12:35, 25 Augustus 2011 wysig maak ongedaan Morne (besprekings \| bydraes) 86 135 edits No edit summary Nuwer wysiging →
Lyn 33: Die P.F.P. en die N.R.P. het besluit om nie mekaar se kandidate in die verkiesing op [[30 November]] [[1987]] teen te staan nie. Die algemene beweging onder wit kiesers in daardie jaar was egter na regs, toe die [[Konserwatiewe Party]] 22 kiesafdelings wen, die P.F.P. net 19 en die N.R.P. net een. Die K.P. het die Amptelike Opposisie geword, die eerste keer sedert [[1948]] dat die N.P. hom links van die Amptelike Opposisie bevind - selfs nie eers tydens die [[Pakt-regering]] van die jare 20 en 30 was dit die geval nie. Nadat [[Colin Eglin]] met die bedanking van Slabbert eenparig as partyleier verkies is, is hy in [[1988]] opgevolg deur dr. [[Zach de Beer]]. Die verkiesing van [[1977]] is gekenmerk deur die onafhanklike kandidate [[Wynand Malan]], dr. [[~~Dennis~~Denis Worrall]] en dr. Esther Lategan, wat die N.P. die stryd aangesê het in onderskeidelik [[Randburg]], [[Helderberg]] en [[Stellenbosch]]. Malan het gewen en Worrall het met net 39 stemme verloor. Lategan het met 1 781 verloor op Stellenbosch, tradisioneel die hartland van Nasionalisme. ==P.F.P. word D.P.==

Progressiewe Federale Party: Verskil tussen weergawes