Die Brandwag

Die Brandwag was 'n Afrikaanse tydskrif wat van 1 Februarie 1937 tot 24 September 1965 weekliks in Johannesburg verskyn het.

Agtergrond

Die Afrikaanse Pers Beperk het hom kort na die verskuiwing uit Pretoria na Johannesburg van Die Vaderland, wat op 2 Julie 1936 die eerste maal as middagblad verskyn het, beywer om deur algemene drukwerk sy geldelike posisie te versterk. Nog 'n weg waarlangs die pers sy eie bestaan meer wou beveilig was die verskyning van 1 Februarie 1937 af van 'n weeklikse byvoegsel tot Die Vaderland met die naam Die Brandwag. Die naam is gekies ter ere van sy voorganger, die eerste Afrikaanse weekblad van gehalte in die Noorde van die land wat van 1910 tot 1922 in Pretoria uitgegee is in 'n ernstige poging om die Afrikaanse taal te bevorder, potensiële skrywers te ontdek en aan te moedig en om Afrikaners se leeslus te prikkel.

Voorgangers

Die eerste Brandwag het vanaf Uniewording op 31 Mei 1910 tot Februarie 1922 onder mederedakteurskap van Dr. W.M.R. Malherbe en dr. Gustav Preller verskyn. Die tydskrif het 'n belangrike bydrae gelewer tot die ontwikkeling van die Afrikaanse letterkunde in die nadraai van die Anglo-Boereoorlog en 'n lewendige belangstelling by sy lesers in die geskiedenis van die land aangewakker deur artikels soos byvoorbeeld dié deur Preller geskryf oor die Voortrekkers. Dit het onder meer insiggewende artikels oor die skilder- en beeldhoukuns bevat en het met buiteblaaie gespog wat deur kunstenaars soos Pierneef en Frans Oerder ontwerp is. 'n Ruk lank het dit 'n hoë letterkundige standaard gehandhaaf en bydraes van die voorste Afrikaanse skrywers en digters. Onder hulle het Jan Celliers, Louis Leipoldt, Leon Mare en Jochem van Bruggen getel. Vanaf Maart 1920 is Die Banier as maandblad oor die wetenskap en letterkunde saam met Die Brandwag verskyn. Nadat Die Brandwag self tot niet gegaan het, het Die Banier nog enkele jare lank op sy eie voortbestaan.

'n Onverwante blad van hoë letterkundige waarde was Die Nuwe Brandwag wat van 1929 tot November 1933 verskyn het met prof. M.L. du Toit en Pierneef as redakteurs. Omdat die plek van die eerste Brandwag teen daardie stadium hoofsaaklik deur die Huisgenoot ingeneem is, het Die Nuwe Brandwag hom veral op die letterkunde en kuns van 'n hoë gehalte toegespits. Artikels oor musiek, beeldhoukuns, argitektuur en skilderkuns het gereeld verskyn en afdrukke van kunswerke is hiermee tesame geplaas. Dit het 'n forum vir oorspronklike Afrikaanse digkuns, prosa en drama geword en ook resensies bevat van Afrikaanse, Nederlandse en Engelse letterkunde. Dit was waarskynlik een van die beste Afrikaanse tydskrifte van sy soort tot dusver.

Die Brandwag (1937-1965)

d the 100 000 mark and the magazine had obviously come of age. Nonetheless, changes in editor and format led to its eventual demise in 1965.