Benoni (kiesafdeling): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 11:
Net die [[Nasionale Party]] se D.W. Stokes staan Madeley in 1943 teen, maar die dienende Volksraadslid kry 'n rekord-meerderheid van 3 974 stemme en wen die agste keer die setel. Hy werk van 1939, toe Hertzog as eerste minister bedank, met die [[Verenigde Party]] saam en bly 'n kabinetsminister tot hy in 1945 uit die politiek tree. Sy bedanking noodsaak 'n tussenverkiesing op [[27 November]] [[1947]] wat die [[Arbeidersparty]] se T.W.B. Osborn met 949 stemme teen 'n kandidaat van die Verenigde Arbeidersparty wen.
 
Osborn behou die setel in 1948 vir die [[Arbeidersparty]]. In 'n tussenverkiesing op [[9 November]] [[1949] enwen L. Lovell (ook 'n Arbeider) met 'n meerderheid van 2 441 teen twee onafhanklikes. Lovell wen ook in 1953, maar in 1958 kom Lovellhy derde teen die V.P. en N.P. Van toe af sou dit 'n grenssetel wees. In 1961 behou die V.P. die setel teen die [[Progressiewe Party]] met 'n meerderheid van 2 664. In 1966 wen die N.P. die setel die eerste keer in 51 jaar toe P.Z.J. van Vuuren 478 stemme meer as die V.P. se P. Davis kry. Van Vuuren word in 1970 deur die V.P. se H.J. van Eck ontsetel toe hy met 727 stemme verloor. Van Eck behou die setel in 1974 vir die V.P. met 'n meerderheid van 1 917 teen die N.P. se F.J. Smuts.
 
==Partye en kandidate gewen==