Paul Methuen: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
RAM (besprekings | bydraes)
No edit summary
 
RAM (besprekings | bydraes)
Lyn 6:
 
Methuen het twee jaar in die [[Royal Wiltshire Yeomanry]] gedien en daarna by die [[Scots Guards]] aangesluit as 'n waarnemende onderluitenant. Hier vorder hy mettertyd na [[Luitenant]]; tot Kaptein in [[1867]]; tot [[Luitenant-Kolonel]] in [[1876]] en regiment [[Majoor]] in [[1882]]. Hy het ook as adjudant van die eerste bataljon gedien vanaf [[1871]] - [[1878]] en verskeie stafposisies beklee. Hy het as [[militê attaché]] in [[Berlyn]] tussen [[1878]] en [[1881]] gedien, assistent adjudant kwartiermeester generaal (1881 - 1884) en onder adjudant-generaal in [[Suid-Afrika]] (1888 - 1890). Hy het gevegservaring opgedoen by [[Amoaful]] tydens die [[Ashanti]]-veldtog van 1873 - 1874 as lid van Sir [[Garnet Wolseley]] se staf en was die hoofkwartier kommandant in [[Egipte]] vir drie maande in 1882 en was teenwoordig by die [[Slag van Telet-Kebir]]. Hy word volle kolonel in 1881 en het gedien in Sir [[Charles Warren]] se ekspedisie na [[Bechuanaland]] tussen 1884 tot 1885 waar hy bevel gevoer het oor 'n berede korps. Na verskeie verdere kleiner bevorderings is hy na [[Majoor-generaal]] bevorder in Mei van 1888. In 1897 dien hy as [[sensor]] vir die pers by die hoofkwartier van die [[Tirah]] ekspedisie waar hy na [[Luitenant-generaal]] bevorder is in [[1898]. Hy is as bevelvoerder van die eerste Divisie aangestel met die uitbreek van die [[Tweede Vryheidsoorlog]].
 
<!--
== Gevegte in Suid-Afrika ==
Paul Methuen het in 1899 in Suid-Afrika aangekom en die [[Boere]] by die treinstasies van [[Belmont]] en [[Graspan]] af laat retireer. Hy is lig gewond by die [[Slag van Twee Riviere]]. Sy grootste nederlaag, en die een waarvoor hy dikwels onthou word, vind plaas by die [[Slag van Magersfontein]]. Hy is ook by [[Tweebosch]] gevange geneem op die 7<sup>de</sup> Maart 1902 waar hy gewond is en geslaan is.
 
Ten spyte van die terugslae wat opspraak verwek het en gelei het tot sy vervanging deur [[Lord Roberts]] in Februarie 1900 het hy tog baie aansien geniet en is daar later groter verantwoordelikhede aan hom toegeken. Hy is as [[Kolonel]] van die [[Scots Guards]] in 1904 aangestel, toe later as [[Generaal]] en in Junie daardie selde jaar is hy as bevelvoerder van die vierdie Korps van die Britse Leër aangestel. Hy het 'n sleutelrol gespeel in die proses om die opleiding van die Britse magte in 1914 te verbeter. In 1908 is hy as as opperbevelvoerder van alle magte in Suid-Afrika aangestel, 'n posisie wat hy tot 1912 beklee het. Hy was 'n gewilde bevelvoerder onder sy troepe en het 'n groot rol gespeel om verhoudings tussen Boer en Brit te verbeter wat 'n hupstoot aan die vestiging van die [[Unie van Suid-Afrika]] verleen het. Hy is in 1911 bevorder tot veldmaarskalk. Op die ouderdom van 70 in 1915 is hy aangestel as goewerneur en opperbevelhebber van [[Malta]] tot en met sy aftrede in 1919. Met sy terugkeer na Engeland in 1919 is hy as ''constable of the Tower late'' aangestel.
 
== Gesin ==
Paul Methuen reached South Africa in [[1899]] and expelled the [[Boers]] from [[Belmont]] and [[Graspan]]. He was slightly wounded at [[Modder River]]. He suffered both defeats and successes during the war. His greatest defeat was at the [[Magersfontein|Battle of Magersfontein]], for which he was best remembered. He was also captured, badly beaten and wounded at [[Tweebosch]] on [[March 7]] [[1902]].
Lord Methuen was twee keer getroud, eerstens met 'n nooi Evelyn die oudste dogter van Sir Frederick Hutchingson Hervey-Bathurst die derde baron van Clarandon Park, Wiltshire. Hulle is in 1878 getroud tot en met haar dood in 1879. Hy is toe weer getroud in 1884 met sy niggie Mary Ethel, die tweede dogter van William Ayshford Sanford van Nynehead Court. Hulle het saam drie seuns en vier dogters gehad. Lord Methuen is te [[Corsham Court]] op die 30
 
<!--
Despite these visible setbacks, Methuen continued to be well regarded, and was given more responsibilities. He was appointed [[colonel]] of the [[Scots Guards]] in [[1904]], then [[general]], and in June was given the command of the IV Army Corps. He became instrumental in helping raise the standards of training of the [[British Expeditionary Force]] in [[1914]]. In [[1908]] he was appointed general officer commanding-in-chief in South Africa, which he hed until [[1912]]. He was a popular with his troops as well as his former opponents, and helped improve relations between the British and the Boers, to give the [[Union of South Africa]] a good start. He was governor and commander-in-chief of [[KwaZulu-Natal Province|Natal]] in [[1910]] and was promoted to field-marshal in [[1911]]. At age 70 in [[1915]], he was appointed governor and commander-in-chief of [[Malta]] until he retired in [[1919]]. Returning to England he was appointed constable of the Tower late in 1919.
 
== Family==