Winteroorlog: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Lyn 100:
Teen die einde van die winter het dit duidelik geword dat die Russiese magte uitgeput was, en Duitse verteenwoordigers het voorgestel dat Finland met die Sowjetunie moet begin onderhandel. Russiese ongevalle was hoog en die situasie was 'n bron van politieke verleentheid vir die Sowjetregime. Met die naderende lente smelting, het die Russiese magte die risiko geloop om in die woude vas te val, en is voorlopige vredesvoorwaardes op [[12 Februarie]] aan Finland aangebied. Nie alleen die Duitsers nie, maar ook die Swede was gretig om 'n einde aan die Winteroorlog te sien en laasgenoemde het 'n ineenstorting van hulle buurland gevrees. Toe Finland se Kabinet voor die streng Sowjet voorwaardes huiwer, het Swede se Koning [[Gustav V of Swede|Gustaf V]] 'n openbare uitspraak gemaak waarin hy bevestig het dat Finse versoek vir ondersteuning vir gereelde troepe afgewys is.
Teen die einde van Februarie het die Finne hulle ammunisie voorrade uitgeput. Die Sowjetunie het ook uiteindelik daarin geslaag om deur die voorheen ondeurdringbare [[Mannerheimlyn]] te breek.
Sowjet intelligensiebronne het hulle leierskap ingelig oor Geallieerde planne om tussenbeide te tree in die oorlog, maar nie van die detail van hoe ongereed die Geallieerdes was nie. Daarom het die Sovietunie gedwonge gevoel om 'n premature einde aan die oorlog te bring voor die Geallieerdes kon inmeng en oorlog teen die Sowjetunie verklaar.
|