Saladin: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k r2.7.1) (robot Verander: wa:Saladin l' Aayoubî
JMK (besprekings | bydraes)
taaldetails
Lyn 51:
}}
 
[[Lêer:Dirham Saladin.jpg|thumb|upright|[[Dirham]]-kopermuntstuk met die beeld van Saladin (omomstreeks 1190)]]
[[Lêer:Salahaddin.jpg|thumb|upright|Moderne standbeeld van Saladin in [[Damaskus]].]]
 
'''Saladin''' ([[Arabies]]: صلاح الدين يوسف بن أيّوب, Ṣalāḥ ad-Dīn Yūsuf ibn Ayyūbi)<ref>Luidens [[Abu l-Fida]] wordis hy (volgens [[Islamitiese kalender]]) in die jaar 532 gebore, wat die Romeinse kalenderjare 1137/38 behels.</ref> geborewat in 1138 in [[Tikrit]] gebore is, en gesterfop 3 of 4 Maart [[1193]]<ref>Bronne oor sy sterftedatum variëer</ref> in [[Damaskus]]) gesterf het, was 'n Koerdiese Moslem wat die Ayyubiden Ajjubide-dinastie van [[Egipte]] en [[Sirië]] gestig het.
 
As "Sultan Saladin" word hy 'n mite, die grootste van alle helde in die moslemse wêreld en voorbeeldige [[islam]]itiese heerser. Hy verower [[Jerusalem]] in die jaar 1187 [[Jerusalem]] en word gereeld as die suksesvolle teenstander van die [[Kruistog|Kruisvaarders]] verklaar en geromantiseer.
 
Die [[Irak]]ese provinsie ''Salah ad-Din'' is na hom benoem.
 
== Biografie ==
Saladin stam uit 'n koerdiese familie. Sy vader, Najm ad-Din Ayyub, wordis in Dwin in die huidige [[Armenië]] gebore, en dienhet saam met sy broer Schirkuh in Zengi en sy seun Nur ad-Din se leerleër diensgedoen. Die vader het Nur ad-Din vir 'n offisiersposisie vir sy seun gevra en dit ook ontvang. Die heerser van [[Damaskus]], Nur ad-Din, beveel in 1163 vir Saladin om sy oom Schirkuh op 'n tog na Egipte te begelei.
 
In 1169 bekom Saladin, na die verowering van Egipte en die dood van sy oom, die opperbevel oor Egipte, vir eers nog as [[vizier]] van die laaste kalief, al-Adid van die Fatimid -dinastie. Na sy dood heers Saladin alleen as [[Sultan]] van Egipte. Saladin stelherstel die SunnitieseSoennitiese Ortodoksie in Egipte weer in, om dit weer met Nur ad-Din omver te werp in 1174 met Nur ad-Din. Na Nur ad-Din se dood in dieselfde jaar, grypontneem Saladin teenoordie diéheerskappy seoor minderjarigeSirië erfgenootvan ookdié diese heerskappyminderjarige oor Siriëerfgenaam. Saladin trou met die die weduwee van Nur ad-Din en neem so sy ryk oor.
 
Met die affiliasie van Aleppo in die jaar 1183 un Mosul in 1186 het Saladin uiteindelik die mag om die koninkryk van [[Jerusalem]] aan te val en sy grootste doeldoelwit te bereik, die terugveroweringherowering van hierdie hoofstad. Na die beslissende sege oor die kruisvaarders onder Guido von Lusignan in die Slag by Hattin op 4 Julie 1187, verower hy op 2 Oktober 1187 vir Jerusalem en eindigbeëindig so die 88 jaar lange christelike heerskappy oor hierdie stad.
 
As oorweging vir die kapitulasie van Jerusalem het hy die christelike bevolking, dié wat oor die vermoeëvermoë beskik het, teen 'n geldelike prysgeldprys hul vryheid verskaf. Van die ongeveer 20 &nbsp;000 mense wat nie oor hierdie kopgeldlosgeld beskik het nie, word 70007&nbsp;000 teen 'n enkelbedrag van 30 &nbsp;000 DinarsDinare vrygekoop. Die mense wiewat hulself nie vry kon koop nie, is in kettings geboei en as slawe verkoop.
 
Toe al-Adil, die broer van Saladin, die elende van die nie-vrygekooptes sien, vra hy die seëvierende bevelvoerder om hom 10001&nbsp;000 slawe te skenskenk. Saladin het daaraan voldoen en sy broer het die geskenkte slawe vrygestel. Saladin self laat ook al die bejaarde mans en vroue vry en bewaar hulle daardeur van die lot van slawerny.
 
Tot in 1189 verower Saladin groot dele van die kuisvaarderstatekruisvaarderstate Jerusalem, die graafskap Tripolis en die Prinsdom Antiogia. EersSlegs die derde kruistog kon hom verhinder om die kuisvaarderstate volledig te vernietig. Tydens hierdie kruistog in 1191 verloor hy die belangrike hawestad Akkon en ly hy 'n nederlaag teen [[Richard I van Engeland|Richard I]] by die slag van ArsufArsoef, en in 1192 by die slag van Jaffa. In 1192 kom daar 'n skietstilstandwapenstilstand tussen hom en sy teenstander. Dit het vir drie jaar en agt maande geduur.
 
Saladin sterf op 3 Maart 1193 op die ouderdom van 55 jaar in Damaskus,<ref>Abu l-Fida dateer sy begrafnis opna 15 Desember 1193 (10. Muharram 589).</ref>, en sy ryk begin dadelik te verval. 17 Seuns, 35 nefies, sy skoonseun en sommige van sy broers stryhet metonder mekaar gestry oor sy nalatenskap.
 
== Verwysings ==