Saladin: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes)
taaldetails
JMK (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 63:
Saladin stam uit 'n koerdiese familie. Sy vader, Najm ad-Din Ayyub, is in Dwin in die huidige [[Armenië]] gebore, en het saam met sy broer Schirkuh in Zengi en sy seun Nur ad-Din se leër diensgedoen. Die vader het Nur ad-Din vir 'n offisiersposisie vir sy seun gevra en dit ook ontvang. Die heerser van [[Damaskus]], Nur ad-Din, beveel in 1163 vir Saladin om sy oom Schirkuh op 'n tog na Egipte te begelei.
 
In 1169 bekom Saladin, na die verowering van Egipte en die dood van sy oom, die opperbevel oor Egipte, vir eers nog as [[viziervisier]] van die laaste kalief, al-Adid van die Fatimid-dinastie. Na sy dood heers Saladin alleen as [[Sultan]] van Egipte. Saladin herstel die Soennitiese Ortodoksie in Egipte, om dit weer met Nur ad-Din omver te werp in 1174. Na Nur ad-Din se dood in dieselfde jaar, ontneem Saladin die heerskappy oor Sirië van dié se minderjarige erfgenaam. Saladin trou met die weduwee van Nur ad-Din en neem so sy ryk oor.
 
Met die affiliasiebondgenootskap van Aleppo in die jaar 1183 unen Mosul in 1186 het Saladin uiteindelik die mag om die koninkryk van [[Jerusalem]] aan te val en sy grootste doelwit te bereik, die herowering van hierdie hoofstad. Na die beslissende sege oor die kruisvaarders onder Guido von Lusignan in die Slag by Hattin op 4 Julie 1187, verower hy op 2 Oktober 1187 vir Jerusalem en beëindig so die 88 jaar lange christelike heerskappychristenheerskappy oor hierdie stad.
 
As oorweging vir die kapitulasie van Jerusalem het hy die christelike bevolkingchristenbevolking, dié wat oor die vermoë beskik het, teen 'n geldprys hul vryheid verskaf. Van die ongeveersowat 20 000 mense wat nie oor hierdie losgeld beskik het nie, word 7 000 teen 'n enkelbedrag van 30 000 Dinare vrygekoop. Die mense wat hulself nie vry kon koop nie, is in kettings geboei en as slawe verkoop.
 
Toe al-Adil, die broer van Saladin, die elende van die nie-vrygekooptes sien, vra hy die seëvierende bevelvoerder om hom 1 000 slawe te skenk. Saladin het daaraan voldoen en sy broer het die geskenkte slawe vrygestel. Saladin self laat ook al die bejaarde mans en vroue vry en bewaar hulle daardeur van die lot van slawerny.