Pilaf: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Lyn 37:
== Etimologie en geskiedenis ==
Kultuurhistorici beskou die Persiese term ''poelof'' (tans ''polof'') as een van die vroegste benamings vir die gereg. Dié term is egter moontlik uit [[Indië]] oorgeneem waar die tipiese kookmetode vir pilaf deur moslems ingevoer is.
[[Lêer:Tajik plov.jpg|thumb|links|200px|As nasionale gereg van [[Tadjikistan]] (''plov'') word pilaf van rys, worteltjies, uie, speserye en skaap- of bokvleis berei]]
Die oudste verwysings na dié metode kom in 13de eeuse Arabiese boeke voor wat in [[Baghdad]], [[Irak]] en in [[Sirië]] geskryf is. As bestanddele word hier vleis, peulvrugte en vrugte genoem.
Lyn 45:
Ander bronne beweer dat die gereg al baie eeue vroeër bekend was en al in die vroeg-Hellenistiese tydperk ingang tot die Suidoos-Europese kookkuns gevind het. So het [[Alexander die Grote]] in sy beskrywings van Baktriese gasvryheid na 'n rysgereg verwys wat ná die verowering van Marakanda (die huidige Samarkand in Oesbekistan) tydens 'n koninklike banket bedien is. Moontlik het soldate uit Alexander se leër die resep en metode in Masedonië ingevoer van waar dit na ander Balkanlande versprei het.
'n Ander vroeë beskrywing van die kookmetode kom in een van die boeke oor geneeskundige wetenskappe voor wat deur die 10de eeuse Persiese geleerde Aboe Ali Ibn Sina (Avicenna) geskryf is. Hy noem verskillende resepte vir pilaf en behandel die voor- en nadele van 'n verskeidenheid bestanddele van dié gereg. In Tadjikistan word Avicenna deur sommige as die "vader" van die huidige pilafgereg beskou.
== Bronliteratuur ==
| |||