'''Jan Francois Elias Celliers''', algemeen bekend as '''Jan F.E. Celliers''' (gebore [[12 Januarie]] [[1865]] naby [[Wellington, Wes-Kaap]] toe die [[Kaapkolonie]]; oorlede [[1 Junie]] [[1940]] in [[Johannesburg]], [[Transvaal]]) was 'n [[Afrikaans]]e [[digter]].
Celliers het in 1874 met 'n [[ossewa]] na Pretoria getrek, waar sy vader oprigter en eerste redakteur geword het van ''[[Die Volkstem|De Volksstem]]''. Hy het gestudeer in Pretoria, [[Stellenbosch]], Wellington en Delft 1887-1890. Daarna het hy gewerk as landmeter en later as staatsbibliotekaris op Pretoria (1894 - 1899). Tydens die [[Anglo-Boereoorlog|Anglo-Boere Oorlog]] was hy op kommando en het na die oorlog saam met sy gesin na [[Europa]] verhuis waar hy hom in die letterkunde verdiep het. In 1907 keer het hy en sy gesin teruggekeer na Suid-Afrika.
Hy was die medestigter van "[[Die Brandwag]]", wat bedoel was om Afrikaans as taal te bevorder. Hy was in hierdie tyd ook werksaam aan die Departement van Binnelandse Sake in Pretoria. Sedert 1918 was hy tot met sy aftrede professor aan die [[Universiteit van Stellenbosch]].
