Marantz: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 38:
 
Wat eers 'n stokperdjie was, het in [[1953]] met die stigting van die ''Marantz Company'' in Long Island, New York uiteindelik 'n beroep geword. In die volgende jaar het Sidney Stockton hom by die jong onderneming aangesluit en in [[1956]] die ''Model 2'' ontwikkel. Die ''Marantz''-hoofkwartier is intussen na die Broadway in Manhattan verskuif. Vervolgens is die voorversterker ''Model 7'' ([[1959]]), die stereo-eindversterker ''Model 8'' en die mono-eindversterker ''Model 9'' ([[1961]]) ontwikkel.
 
=== Die 1960's en 1970's ===
 
Omstreeks [[1960]] was ''Marantz'' se gesofistikeerde elektronebuis-oudiokomponente slegs vir 'n klein eksklusiewe groep kopers bekostigbaar. In 1961 is Richard Squerra as hoofingenieur aangestel. Hy het met die FM-radio-ontvanger ''Model 10'' die ossiloskoop as tuning-aanwyser ingevoer. [[NASA]] het vir die Apollo-ruimtevaartprogram 'n aangepaste variant van die eindversterker ''Model 9'' onder die naam ''9120'' in radarstasies gebruik.
 
In [[1964]] het Saul Marantz sy onderneming aan die [[Kalifornië|Kaliforniese]] ''Superscope Company'', en die hoofkwartier is in die volgende jaar na Chatsworth in Kalifornië verskuif. Vir die ontwikkeling van nuwe oudiokomponente het Marantz nou steeds meer gebruik van transistortegnologie gemaak. 'n Groot deel van die vervaardiging is deur ''Superscope'' in die middel van die sestigerjare na [[Japan]] verskuif. Ook die samewerking met ''Standard Radio Corporation'' het in hierdie tyd begin. Japans-vervaardigde komponente dra die opskrif "Gekonstrueer in die VSA, vervaardig in Japan". Slegs luukse modelle is steeds in Amerikaanse aanlegte vervaardig. In [[1968]] het Saul Marantz hom aan die bestuur van die onderneming onttrek.
 
== Eksterne skakels==
{{commons category|Marantz}}