Oos-Berlyn: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Lyn 81:
Die DDR het dus met die oog op die moeilike volkeregtelike status van Berlyn slegs versigtige stappe gedoen om Oos-Berlyn in die DDR te integreer. Vanaf Oktober 1953 is byvoorbeeld DDR-identiteitskaarte aan inwoners van Oos-Berlyn uitgereik.<ref>''Verordnung des Magistrats von Groß-Berlin über die Ausgabe von Personalausweisen der Deutschen Demokratischen Republik in Groß-Berlin (30 Oktober 1953)''</ref>
Na Oos-Berlyn is nogtans reeds vanaf 1949 as "Hoofstad van die DDR" verwys, ongeag alle besware van die westelike geallieerdes. Hier was alle ambassades asook die "Permanente verteenwoordiger van die Bondsrepubliek Duitsland by die DDR" gesetel, net soos alle DDR-departemente. Die enigste uitsondering was die Oos-Duitse Departement van Verdediging wat sy hoofkwartier oos van Berlyn in [[Strausberg]] gehad het.<ref>Wolfgang Ribbe en Jürgen Schmädeke: ''Kleine Berlin-Geschichte''. Berlyn: Landeszentrale für politische Bildungsarbeit Berlin in Verbindung mit der Historischen Kommission zu Berlin 1988, bl. 215</ref>
In Januarie 1957 het die Oos-Duitse owerhede 'n belangrike besluit ten opsigte van die integrasie van Oos-Berlyn geneem - die Magistraat van Oos-Berlyn is onder beheer van die Ministerraad van die DDR geplaas, terwyl die nasionale ''Volkskammer''-parlement die toesig oor die Oos-Berlynse stadsparlement gehou het wat nou tot "stadsraad" (''Stadtverordnetenversammlung'') hernoem is. Tegelykertyd het die status van Berlyn 'n brandende kwessie geword. Die Sowjetunie het die voortdurende geldigheid van die Londense Protokol bevraagteken en het in die najaar van 1958 met die sogenaamde Chrusjtsjef-ultimatum die omskepping van Wes-Berlyn tot 'n vrye stad en "besondere staatkundige eenheid" geëis. Die westelike geallieerdes het hierdie eis van die hand gewys.
| |||