Willem Petrus de Villiers: Verskil tussen weergawes

Ds. '''Willem Petrus de Villiers''' ([[Paarl]], [[10 Januarie]] [[1843]] - [[Stellenbosch]], [[10 April]] [[1908]]) was 'n predikant in die [[NGNederduitse gemeenteGereformeerde Beaufort-WesKerk]], die grondlegger van die NG gemeente [[Carnarvon]], 'n lid van die Kaapse Wetgewende Vergadering, 'n kampvegter vir Christelike Nasionale Onderwys en 'n taalstryder.

[[Beeld:WP de Villiers.jpg|thumb|regs|280px|Ds. W.P. de Villiers, van 1868 tot 1875 leraar opvan [[NG gemeente Beaufort-Wes|Beaufort-Wes]] en toe die eerste leraar van die dogtergemeente [[Carnarvon]].]]

De Villiers was een van die eerste leerlinge aan die [[Paarl Gimnasium|Paarlse Gimnasium]] en een van die eerste studente aan die [[Kweekskool]] op [[Stellenbosch]], waarna hy aan die New College in [[Edinburg]], [[Skotland]], gaan studeer het. Op [[27 Desember]] [[1867]] is hy tot die evangeliebediening toegelaat, maar reeds op [[9 Desember]] daardie jaar het die kerkraad van die [[NG gemeente Beaufort-Wes]] hom beroep, wat hy natuurlik moes bedank omdat dit onwettig was. Op [[13 Januarie]] [[1868]] is hy vir die tweede maal beroep teen 'n salaris van £350 per jaar, £50 meer as ds. [[Albert Zinn]], sy voorganger, se vergoeding. Hy neem die beroep aan en so word die vakature anderhalf jaar ná sy voorganger se dood gevul.

Die naweek met die ontvangs en bevestiging van ds. De Villiers was 'n heuglike feestyd op [[Beaufort-Wes]], want die orrel is die Vrydagaand, [[17 April]] [[1868]], ingewy. Die ou serafyn het intussen begin boedel oorgee en 'n nuwe orrel was dringend nodig. Dit was toe dat die ouderling Nicolaas Burgert van der Westhuizen na vore gekom en aangebied het om die nuwe orrel te betaal. Die orrel het reeds in Julie 1867 aangekom, waarna die kerkraad besluit het om dit oorkant die preekstoel op te sit. Die skenker se enigste voorwaarde was dat dit die wettige eiendom van die gemeente moes bly, "zoals zyzij nu bestaat met dezelfde kerkelykekerkelijke constitutie en leer". Dié voorwaarde was in die lig van die sware stryd van destyds in die NG Kerk teen die sogenaamde vrysinnigheid van die "liberale" predikante wat gedreig het om die "kerkelykekerkelijke constitutie en leer" in gevaargedrang te stelbring.

Die Vrydagaand met die orrelinwyding het die konsulent, ds. [[W.A. Krige]], in 'n stampvol kerk die wydingsrede uitgespreek na aanleiding van Psalm 100:2 (''[[Statebybel]]''): "Dient den HEERE met blijdschap, komt voor Zijn aanschijn met vrolijk gezang." J.S. de Villiers, 'n broer van ds. De Villiers en jare lank (1857-1875) orrelis in die [[NG gemeente Paarl|PaarlPaarlse moedergemeente]], het spesiaal Beaufort toe gekom om die nuwe instrument te bespeel en om die geleentheidskoor te lei.

Ds. De Villiers se bevestiging het die Saterdagoggend om halftien plaasgevind. Hier het prof. [[Nicolaas Hofmeyr|N.J. Hofmeyr]] van die Stellenbosse [[Kweekskool]] die bevestigingsrede uitgespreek na aanleiding van 2 Kor. 5:19 en 20 (''[[Statebybel]]''): "Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd. Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen ([[Statebybel]])." </blockquote>

Aan die handeoplegging het deelgeneem: ds. W.A. Krige, prof. Hofmeyr, di. [[Colin Fraser]] ([[emeritus]]) en E. du Toit ([[Jacobsdal]]). Die middag om drieuur het die pasbevestigdekort vantevore bevestigde leraar sy intreepreek voor die groot skare gelewer oor die gespierde woorde van die aspostel: "Want ik schaam mij des Evangelies van Christus niet; want het is een kracht Gods tot zaligheid een iegelijk, die gelooft, eerst den Jood, en ook den Griek (Rom. 1:16, [[Statebybel]])." Die aand het prof. HofmeyerHofmeyr die voorbereidingsdiens gelei en die volgende dag het die gemeente in groot getalle aan die Nagmaalstafel sitplek ingeneem en geluister na die boodskap van ds. Du Toit, 'n boesemvriend van ds. De Villiers. Die Maandagoggend het prof. Hofmeyr nog 'n laaste woord van vermaning tot die vertrekkende gemeentelede gerig. ''[[Kerkbode|De Kerkbode]]'' het volledig oor die verrigtinge berig en sluit sy berig af met die wens dat die feesnaweek die gemeente tot seën en vrug sal strek en dat die Here die "goeie saad sal seën wat in dié dae uitgestrooi is".