Kerkhof: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Voyageur (besprekings | bydraes)
k Klein wysigings
Lyn 3:
'n '''Kerkhof''' (wat as sinoniem van 'n '''begraafplaas''', '''dodeakker''' of '''Godsakker''' gebruik word) is 'n begraafplaas wat meestal in die hof (= tuin of erf) van die kerk aangelê is. Binne hierdie begraafplaas bevind 'n mens soms 'n sogenaamde kerkhofhuis met begroetings- of afskeidsruimte waar daar kort voor die eintlike begrafnis aan die oorledene die laaste eer betoon word.
 
In die Christendom neemhet die ontwikkeling 'n ongewone loop geneem: Met die Middeleeuse Relikwie-oorgang in die kerke wordis die begraafplase direk in of rondom kerke en sodoende by die middelpunt van die nedersettings aangelê (die kerkkerkgeboue het meestal in dorpe sentraal gestaan). Daar is geglo dat die onmiddellike heilige nabyheid van 'n sakrale gebou die Verlossingverlossing van dieoorledenes Dood konsou daarstelbevorder. Sowel die Germaans-Keltiese tradisionele wyse van begrawingbegrawings in grafvelde asook [[verassing]] is as heidens beskou. Vanweë Om 'nhul godsdienstige betekenis aan dieis Christelike begraafplase te gee, word dit deur geestelikes ingewy. Gevolglik geniet die begrafnis in die kerkhof self 'n hoë aansien en dit word dikwels gereserveer vir godsdienstige hooggeplaastes; en die kerkhof was die maatskaplike middelpunt. Hier was enkelgrafte, wat tans standaard is, 'n uitsondering: weens die gebrek aan ruimte was massagrafte die meer algemene soort. Buitekant die stadsmure word van die gestorwenes weer in ongewyde grond begrawe, sou die afgestorwene uit die kerk geban, 'n misdadiger of uit 'n lae stand wees: bedelaars, jongleurs of akteurs het byvoorbeeld geen plek in die heilige kerkhowe gehad nie.
 
Gevolglik het die begrafnis in die grafkelder van 'n kerk 'n hoë aansien geniet en is dit dikwels gereserveer vir godsdienstige hooggeplaastes, terwyl oorledenes uit die middelklas op kerkhowe ter aarde bestel is. Hier was enkelgrafte, wat tans standaard is, 'n uitsondering: weens die gebrek aan ruimte was massagrafte die meer algemene soort. Buitekant die stadsmure is van die gestorwenes weer in ongewyde grond begrawe, sou die afgestorwene uit die kerk geban, 'n misdadiger of uit 'n lae stand wees: bedelaars, jongleurs of akteurs het byvoorbeeld geen plek in die gewyde kerkhowe gehad nie.
In Suid-Afrika is die instandhouding van sowel 'n begraafplaas as kerkhof gewoonlik die verantwoordelikheid van 'n kerk; met die uitsondering van familiebegraafplase op plase.
 
In [[Suid-Afrika]] is die instandhouding van sowel 'n begraafplaas as kerkhof gewoonlik die verantwoordelikheid van 'n kerk; met die uitsondering van familiebegraafplase op plase.
 
[[Kategorie:Dood]]