Hendrik VII van Engeland: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
EmausBot (besprekings | bydraes)
k r2.7.2+) (robot Bygevoeg: oc:Enric VII d'Anglatèrra
Lyn 54:
Hendrik was die seun van [[Edmund Tudor, 1ste Graaf van Richmond]], die halfbroer van koning [[Hendrik VI van Engeland]], en [[lady Margaret Beaufort]], ’n afstammeling van koning [[Eduard III van Engeland|Eduard III]]. Van sy pa het hy die titel Graaf van Richmond geërf en van sy ma sy twyfelagtige aanspraak op die troon. Hy is in [[Pembroke]], [[Wallis]], gebore, maar het in [[Bretagne]], [[Frankryk]], in ballingskap grootgeword, waarheen hy gevlug het van die konings van die [[Huis van York]].
 
i like cheese
==Bewind==
Ná die mislukking van die opstand van sy neef, die Hertog van Buckingham, het Hendrik die belangrikste mededinger vir die [[Huis van Lancaster]] geword. Met die steun van die skoonfamilie van wyle koning [[Eduard IV van Engeland|Eduard IV]] (York), het hy en sy mag van sowat 5&nbsp;000 soldate<ref>Kendall, p. (1973), p.361. Menings verskil oor die grootte van Hendrik se mag. Volgens Williams (1973), p. 31, was dit "dalk" 6&nbsp;000. </ref> in Wallis geland en Engeland binnegeval.
 
Hulle het die mag van York onder [[Richard III van Engeland|Richard III]] in 1485 verslaan in die [[Slag van Bosworth]]. Dit het die einde van die langdurige [[Oorlog van die Rose]] tussen die [[Huis van Lancaster]] en die [[Huis van York]] teweeggebring. Hendrik is toe as koning aangewys. Sy aanspraak op die troon was twyfelagtig en gebaseer op ’n geskiedenis van buite-egtelike kinders en onwettige opvolging, maar die parlement kon as koning kies wie hulle wou.
 
Ná die lang burgeroorlog was Hendrik se eerste taak om sy mag te vestig en ander onwettige aanspraakmakers op die troon te ontmoedig. Hy het dit deels bereik deur die mag van die adel te ondermyn en verdeel. Hy het ook getrou met [[Elizabeth van York]], die dogter en erfgenaam van koning [[Eduard IV van Engeland|Eduard IV]]. So het hy die huise van York en Tudor verenig en sy eie aanspraak versterk.
 
Hendrik se politiek was daarop gerig om sowel die vrede te bewaar as ekonomiese voorspoed te bewerkstellig. In ’n mate het hy hierin geslaag. Hy het byvoorbeeld nie probeer om [[Frankryk|Franse]] deelgebiede te herower wat onder sy voorgangers verlore gegaan het nie. Hy het selfs ’n verdrag met Frankryk gesluit wat voordelig vir Engeland was. Om sy posisie te versterk het hy skeepsbou gesubsidieer, waardeur die seemag versterk en die handelsposisie verbeter is.
 
Hendrik het ’n verbond met [[Spanje]] gesluit deur die huwelik van sy seun [[Arthur, Prins van Wallis|Arthur Tudor]] met [[Catharina van Aragon]], met Skotland deur die huwelik van sy dogter Margaret met koning [[Jakobus IV van Skotland]] en met die Duitsland van keiser [[Maximiliaan I van die Heilige Romeinse Ryk|Maximiliaan I]].
 
==Laaste jare==