Omringklank: Verskil tussen weergawes

Toe kwadrofoniese hoëtrou-toestelle in die sewentigerjare vir die eerste keer bemark is, was die tyd egter nog nie ryp vir hierdie tegnologie nie. Die vervaardigers van sagte- en hardeware het 'n verskeidenheid mededingende kwadrofoniese klankformate ontwikkel wat nie met mekaar versoenbaar was nie, en verbruikers het sodoende gesukkel om in die nuwe toestelle te belê. Bowendien kon die vier beskikbare klankbane nie altyd suiwer van mekaar geskei word nie; "geesgeluide" van agter duik het op die frontkanale opgeduik en die musiekgenot bederf. Gevolglik het kwadro-plate en -hoë-trouhoëtrou-stelsels baie sleg verkoop, onder meer omdat verbruikers in hierdiedaardie tyd liewer 'n duur kleur[[televisie]]-toestel aangeskaf het.

Kwadrofonie was dood voor die eerste betroubare dekodeerder in [[1980]] op die Amerikaanse mark beskikbaar was, en daar is nie eers oorweeg om dit by die Compact- Disc-standaard in te sluit toe dit in die 1980's ingevoer is nie. 'n Aantal oorspronklike kwadrofoniese opnames uit die 1970's sou egter later nog eensweer op nuwe digitale formate soos SACD en DVD-Oudio vrygestel word.