Skandinawiese Korps: Verskil tussen weergawes

[[Beeld:Boer-war-volunteers_from_Finland&Scandinavia.jpg|thumb|450px|right|Die Skandinawiese Korps, foto waarskynlik op 16 Oktober 1899 geneem. Christer Uggla is in die eerste ry heel links. Ander lede wat geidentifiseer kan word: staande, in die middel sonder bandeliers, van links na regs: (2Lt en KM) Adolf Claudelin, 2iC company 1Lt Erik Stålberg (swart snor), Veldkornet Johannes Flygare (bril en baard), 1st Lt en KM Carl David Appelgren (snor) en 2lt William Baerentsen (Deen, snor)]]

Die '''Skandinawiese Korps''' ([[Sweeds]]: '''''Skandinaviska kåren''''') was 'n militêre eenheid wat deur [[Christer Uggla]] gestig is tydens die [[Tweede Vryheidsoorlog]] wat in [[1899]] uitgebreek het tussen die Boererepublieke en die [[Verenigde Koninkryk]]. Die eenheid het bestaan uit ongeveer 100 [[Swede|Sweedse]], [[Finland|Finse]], [[Denemarke|Deense]] en [[Noorweë|Noorweegse]] vrywilligers. Die eenheid het aan die beleg van [[Mafeking]] en die [[Slag van Magersfontein]] van 10 tot 11 Desember 1899 deelgeneem waar dit swaar verliese gelei het. Die soldate wat gesneuwel het is op die slagveld begrawe. Die eenheid is weer versterk en geherorganiseer. Die oorblywende lede is egter op [[27 Februarie]] [[1900]] krygsgevangene geneem met [[Piet Cronje|Generaal Cronjé]] se oorgawe by [[Paardeberg]]. Later is 'n [[Skandinawiese monument]] opgerig op die plek waar die Skandinawiese soldate gesterf het.

 

In 1899 het die eenheid op die ou einde bestaan uit 9 offisiere en onderoffisier en 104 gewone rekrute waarvan 45 Swede, 24 Dene, 18 Finne, 13 Noorweërs en 13 ander nasionaliteite was.<ref name=angloboerwar>[http://www.angloboerwar.com/ The Anglo Boer War website], [http://www.angloboerwar.com/forces/scandinavian_corps.htm Scandinavian Volunteers], deur Stellan Bojerud, Besoek op 9 Augustus 2009</ref> Ander nasionaliteite wat in die vrykorps verteenwoordig is was sewe Duitsers, waaronder die Jood Gustav Lindenberg uit Klerksdorp, drie Nederlanders, twee Russe en een Engelsman.<ref>Volgens ander bronne was daar slegs een Rus en ook 'n Italianer - sien: Regional cooperation in Southern Africa, deur Bertil Odén, Haroub Othman, Nordiska Afrikainstitutet, pp 39</ref>

 

 

Op 16 Oktober 1899 het ongeveer 50 manne van die korps voor President [[Paul Kruger]] geparadeer voor hulle na die front vertrek het. Kruger het die eenheid toegespreek en al die vrywilligers se hande geskut.<ref name=angloboerwar/>