Biografie van Salvador Dalí: Verskil tussen weergawes

In 1936 het Dalí deelgeneem aan die ''London International Surrealist Exhibition''. Sy lesing, getiteld ''Fantomes paranoiaques authentiques'', was gelewer met Dalí geklee in 'n duikpak.<ref>Jackaman, Rob. (1989) ''Course of English Surrealist Poetry Since the 1930s'', Edwin Mellen Press. ISBN 0-88946-932-6.</ref> Na [[Francisco Franco]] aan bewind gekom het in die nasleep van die [[Spaanse Burgeroorlog]], was Dalí een van die min Spaanse intellektuele wat die nuwe regering ondersteun het. Wat politiek aanbetref, het dit het hom oneens gemaak met sy hoofsaaklik [[Marxisme|Marxistiese]] mede-surrealistiese skilders en het dit gelei tot sy uiteindelike amptelike skorsing uit hierdie groep.<ref name=unbound /> Dalí se reaksie? ''Le surréalisme, c'est moi'': "ek is (die) surrealisme".<ref name=olga /> André Breton het vervolgens die [[anagram]] "avida dollars" (van "Salvador Dalí") geskep wat min of meer vertaal na "gretig vir dollars".<ref name=artcyclopedia>[http://www.artcyclopedia.com/artists/dali_salvador.html Artcyclopedia: Salvador Dalí]. Laaste besoek op 4 September 2006.</ref> Breton het hierdie term gebruik om na Dalí te verwys ná sy skorsing; die res van die groep het van Dalí slegs in die verlede tyd gepraat, asof hy dood is. Die surrealistiese beweging en die verskeie lede wat daaraan behoort het (soos Ted Joans), het volgehou met uiters brutale polemiek teen Dalí tot en met sy dood en selfs daarna. Met die ingang van die [[Tweede Wêreldoorlog]] in [[Europa]] in [[1940]], het Dalí en Gala na die [[Verenigde State]] verhuis, waar hulle vir agt jaar gewoon het. In Amerika het Dalí teruggekeer na die beoefening van 'n Katolieke geloof. In [[1942]] het hy sy outobiografie, ''The Secret Life of Salvador Dalí'', gepubliseer.