Renzo Piano: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
RedBot (besprekings | bydraes)
k r2.7.2) (robot Bygevoeg: el:Ρέντσο Πιάνο
Voyageur (besprekings | bydraes)
k Hersien
Lyn 1:
[[Lêer:Berlin - debis-Haus 3.jpg|thumb|regs|200px|debis-Haus (Berlyn)]]
[[Beeld:Berlin - debis-Haus 3.jpg|thumb|right|200px|debis-Haus (Berlyn)]] '''Renzo Piano''' (* [[14 September]] [[1937]] in [[Genua]], [[Italië]]) is een van die beroemdste argitekte van die laat [[20ste eeu|20ste]] en vroeë [[21ste eeu]] en staan veral bekend vir sy buitengewone verbinding van argitektuur en nuwe tegnologieë. Ná sy opleiding by die argitektuurskool van die [[Milaan|Milaanse]] ''Politecnico'' werk hy tussen [[1965]] en [[1970]] saam met Louis Kahn in [[Philadelphia]] en Makowsky in [[Londen]] en van [[1971]] tot [[1977]] met [[Richard Rogers]].
[[BeeldLêer:Kansai closeup.jpg|thumb|leftregs|200px|'n Satellietfoto van Osaka se Kansai-lughawe, wat op 'n kunsmatige eiland in die see ontstaan het]]
[[Beeld:Berlin - debis-Haus 3.jpg|thumb|right|200px|debis-Haus (Berlyn)]] '''Renzo Piano''' (* [[14 September]] [[1937]] in [[Genua]], [[Italië]]) is een van die beroemdste argitekte van die laat [[20ste eeu|20ste]] en vroeë [[21ste eeu]] en staan veral bekend vir sy buitengewone verbinding van argitektuur en nuwe tegnologieë. Ná sy opleiding by die argitektuurskool van die [[Milaan|Milaanse]] ''Politecnico'' werk hy tussen [[1965]] en [[1970]] saam met Louis Kahn in [[Philadelphia]] en Makowsky in [[Londen]] en van [[1971]] tot [[1977]] met [[Richard Rogers]].
 
Ná sy opleiding by die argitektuurskool van die [[Milaan|Milaanse]] ''Politecnico'' het hy tussen [[1965]] en [[1970]] met Louis Kahn in [[Philadelphia]] en Makowsky in [[Londen]] en van [[1971]] tot [[1977]] met [[Richard Rogers]] saamgewerk.
Die belangrikste gemeenskaplike projek, wat Piano saam met Rogers ontwerp het, is die ''Centre Georges Pompidou'' (Georges Pompidou-sentrum) in [[Parys]] ([[Frankryk]]). Hierdie projek maak van Renzo Piano 'n argitek van wêreldfaam. Die ''Centre'', wat ook as ''Beaubourg'' bekend staan, dien as 'n kulturele sentrum vir moderne kuns, letterkunde, musiek en industriële ontwerp. 'n Deel van die gebou huisves kantore, restourante, winkels, teaters en parkeerplekke. Die groot sukses van die sentrum, wat nou sowat 25 000 besoekers per dag lok, is ook aan sy buitengewone boustyl te danke. As 'n tipiese voorbeeld van Piano se integrasie van hoëtegnologie in die moderne argitektuur is die sentrum as 'n soort "masjien in die stad" ontwerp - sy tegniese installsies is nie weggesteek nie, maar vorm 'n deel van sy fasade. Staalelemente en gekleurde pype gee aan die gebou 'n industriële voorkoms, wat skerp met die tradisionele boustyle van sy omgewing in 'n ou stadsywyk van Parys kontrasteer.
[[Beeld:Kansai closeup.jpg|thumb|left|200px|'n Satellietfoto van Osaka se Kansai-lughawe, wat op 'n kunsmatige eiland in die see lê]]
Met die Internasionale Kansai-Lughawe in [[Osaka]] ([[Japan]]) ontwerp hy in [[1988]] een van die grootste geboue wat ooit opgerig is en lewer met die Daimler Benz-kwartier 'n belangrike bydrae by die heropbou van die historiese sentrum van [[Berlyn]], die Potsdamer Platz.
Renzo Piano se projekte sluit ook 'n aantal museums in, soos byvoorbeeld die ''Menil Collection'' in [[Houston]] ([[Texas]], [[Verenigde State]]), 'n museum in die [[Switserland|Switserse]] hoofstad [[Bern]], wat die werke van die skilder [[Paul Klee]] behandel, die museum van die Beyeler-stigting in [[Basel]] (Switserland) en die uitbou van die ''High Museum of Art'' in[[ Atlanta]] ([[Georgia]], Verenigde State) in die jaar [[2005]].
 
Die belangrikste gemeenskaplike projek, wat Piano saam met Rogers ontwerp het, is die ''Centre Georges Pompidou'' (Georges Pompidou-sentrum) in [[Parys]] ([[Frankryk]]). Hierdie projek het van Renzo Piano 'n argitek van wêreldfaam gemaak. Die ''Centre'', wat ook as ''Beaubourg'' bekend staan, dien as 'n kulturele sentrum vir moderne kuns, letterkunde, musiek en industriële ontwerp. 'n Deel van die gebou huisves kantore, restourante, winkels, teaters en parkeerplekke.
Een van sy jongste ontwerpe is die voorgestelde [[wolkekrabber]] ''London Bridge Tower'' in die Britse hoofstad, wat ná sy voltooing teen die jaar 2010 die hoogste gebou in Europa sal wees.
 
Die belangrikste gemeenskaplike projek, wat Piano saam met Rogers ontwerp het, is die ''Centre Georges Pompidou'' (Georges Pompidou-sentrum) in [[Parys]] ([[Frankryk]]). Hierdie projek maak van Renzo Piano 'n argitek van wêreldfaam. Die ''Centre'', wat ook as ''Beaubourg'' bekend staan, dien as 'n kulturele sentrum vir moderne kuns, letterkunde, musiek en industriële ontwerp. 'n Deel van die gebou huisves kantore, restourante, winkels, teaters en parkeerplekke. Die groot sukses van die sentrum, wat nou sowat 25 000 besoekers per dag lok, is ook aan sy buitengewone boustyl te danke. As 'n tipiese voorbeeld van Piano se integrasie van hoëtegnologie in die moderne argitektuur is die sentrum as 'n soort "masjien in die stad" ontwerp - sy tegniese installsies is nie weggesteek nie, maar vorm 'n deelintegrale bestanddeel van sy fasade. Staalelemente en gekleurde pype gee aan die gebou 'n industriële voorkoms, wat skerp met die tradisionele boustyle van sy omgewing in 'n ou stadsywyk van Parys kontrasteer.
 
Met die Internasionale Kansai-Lughawe in [[Osaka]] ([[Japan]]) ontwerphet hy in [[1988]] een van die grootste geboue ontwerp wat ooit opgerig is en lewerhet met die Daimler Benz-kwartier 'n belangrike bydrae by die heropbou van die historiese sentrum van [[Berlyn]], die Potsdamer Platz, gelewer.
 
Renzo Piano se projekte sluit ook 'n aantal museums in, soos byvoorbeeld die ''Menil Collection'' in [[Houston]] ([[Texas]], [[Verenigde State]]), 'n museum in die [[Switserland|Switserse]] hoofstad [[Bern]], wat die werke van die skilder [[Paul Klee]] behandelvertoon, die museum van die Beyeler-stigting in [[Basel]] (Switserland) en die uitbou van die ''High Museum of Art'' in[[ Atlanta]] ([[Georgia]], Verenigde State) in die jaar [[2005]].
 
Een van sy jongste ontwerpe is die voorgestelde [[wolkekrabber]] ''London[[The Bridge TowerShard]]'' in die Britse hoofstad, wat ná sy voltooing teenin 2012 die jaarrekord 2010vir die hoogste gebou in Europa sal weeshou.
 
Renzo Piano het in [[1990]] die [[Kyoto-prys]] en in [[1998]] die [[Pritzker-prys|Pritzker-argitektuurprys]] vir sy lewenswerk ontvang en is deur die [[UNESCO]] as 'n Welwillendheidsambassadeur benoem.