NG gemeente Rossville: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) |
Morne (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 15:
Die gemeente is in [[1893]] van die [[NG gemeente Barkly-Oos]] afgestig met 'n ledetal van 400. Die naam van die dorpie was toe al Rhodes, maar 'n aantal van die lidmate het verlang dat ds. [[David Ross]], destyds van [[Lady Grey]] en konsulent en kerkvader van die geweste, vernoem moes word. Op 'n vergadering om die saak te bespreek is besluit om die dorpsnaam onveranderd te laat, maar die gemeente '''Rossville''' te noem.
Ná die vertrek van ds. Hilgard Müller van die [[NG gemeente Barkly-Oos]] in 1894 is die gemeente getrou bedien deur ds. F.W.R. Gie, eeneens van die moedergemeente. Eers in Februarie 1902 kon die gemeente Rossville daarin slaag om sy eie leraar te bevestig in die persoon van prop. J.R. Hugo. Onder vele moeilikhede weens Krygswet kon hy uiteindelik hier aankom en is hy deur die konsulent bevestig. Hy neem egter ná vier jaar 'n beroep aan na Niekerkshoop, waar hy in Januarie 1907 bevestig is.
Die gemeente bly geruime tyd vakant en eers die dertiende beroep word aangeneem sodat ds. C.H. Murray in 1908 bevestig kon word. Hy het kort vantevore sy sendingwerk in [[Njassaland]] moes laat vaar weens sy eggenote se swak gesondheid. Hy arbei met seën en vrug in die gemeente. Sy alombeminde vrou is in 1913 oorlede. Aan die einde van 1915 neem ds. Murray die beroep van die Algemene Sendingkommissie na Mochudi in [[Betsjoeanaland]] aan en in Mei 1916 word ds. G.W.S. Hofmeyr as sy opvolger en Rossville se derde leraar bevestig. Hy was van 1909 die eerste leraar van die NG gemeente Port Elizabeth, maar moes in 1914 emeriteer weens swak gesondheid. Hy het blykbaar wonderbaarlik herstel, want hy arbei getrou in Rossville tot 1920, in [[Glen Lynden]] tot 1920, Greytown-Noord tot 1929 en toe nog op Middelburg, Transvaal, tot 1948 toe hy sy emeritaat finaal aanvaar, dus 'n volle 34 jaar nadat hy aanvanklik sy emeritaat aanvaar het.
;Ds. H.A. de Wet
Hendrik Adriaan de Wet ([[Lichtenburg]], [[25 Februarie]] [[1890]] - [[05 Julie]] [[1970]]) ontvang sy eerste onderrig by sy vader en daarna op [[Franschhoek]] waar hy die goue medalje ontvang vir die beste leerling. Hy ontvang sy teologiese opleiding aan die [[Kweekskool]] op [[Stellenbosch]] en daarna aan Princeton in die VSA waar hy die graad M.Th. verwerf. Hy word in 1921 gelegitimeer en bedien agtereenvolgens die gemeentes [[NG gemeente Pietermaritzburg-Wes|Pietermaritzburg-Wes]] (November 1921), Rossville (1926), [[NG gemeente Lusaka|Lusaka]] (1928), Christiana (1930), Philipstown (1941), Cedarville (1946), [[NG gemeente Aleaxandria|Alexandria]] (1947). Tydens sy bediening op [[Christiana]] ontvang hy sy tweede M.Th.-graad, maar nou aan die [[Universiteit van Stellenbosch]]. Hy tree tydens die [[Tweede Wêreldoorlog]] as veldprediker op. De Wet was ’n praktiese predikant wat lidmate bygestaan het in hul alledaagse probleme. Hy was goed in sport, veral tennis. Die De Wet-stamregister berig: “(Hy) Gebruik kruiemengsels om mans met prostaat en ander intieme probleme te help. Sy nageslag beskou die kruiemengsel as rede waarom geen egskeidings onder hulle voorkom nie.” Ds. De Wet was die stigter van die De Wet-Greeff-sendingfonds. Hy aanvaar sy emeritaat op [[18 April]] [[1953]] weens swak gesondheid. Hy is in 1918 getroud met Elizabeth Johanna (Lizzie) Ochse. Twee kinders is uit die huwelik gebore.
==Gemeentelike lewe==
| |||