Blik is 'n dun staalplaat wat aan weerskante met 'n lagie tin bedek is. Dit is 'n sterk materiaal wat maklik buig en redelik teen roes bestand is. Daarby kan daar maklik op gedruk, geskryf of geskilder word, eienskappe wat dit baie geskik maak vir die verpakking van lewensmiddele. Die gewildheid daarvan het veral toegeneem nadat dit tegnies moontlik geword het om voedsel lugdig en gesteriliseer daarin te verpak. In die 19e eeu het die vervaardiging van blik in 'n belangrike industrie ontwikkel. Vandag geskied die vervaardiging van blik deur 'n hoogs gemeganiseerde proses.

'n Leë blikkie

Daar is reeds in die 14e eeu in Nürnberg met die vervaardiging van dié materiaal begin. Die smede van Nürnberg het reeds kennis gehad van die vertinning van ystervoorwerpe en het dieselfde proses op die vertinning van plaatyster toegepas. Tot laat in die 16e eeu het Nürnberg die voortou geneem in vertinning en die handel in blik. In die 17e en 18e eeu het die monopolie by die Saksiese industrie berus.

In Engeland, Frankryk en Vlaandere is daar eers in die 18e eeu met die vervaardiging van blik begin. Blik was die grondstof vir tinsmede wat voorwerpe vir versiering en verpakking gemaak het. Blik is vervaardig waar die grondstowwe daarvoor byderhand was, terwyl die bewerking daarvan geskied het in sentra waar die aanvraag na blikware groot was. In alle noemenswaardige stede is blik wel professioneel bewerk en daar word steeds meer gebruike voor gevind.

Bronnelys wysig