Die bykolibrie of Helena-kolibrie (Mellisuga helenae) is ’n spesie van die familie kolibries. Dit is die kleinste voël in die wêreld.[2][3]

Bykolibrie
’n Onvolwasse mannetjie.
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Genus:
Mellisuga
Spesie:
M. helenae

(Lembeye, 1850)
Binomiale naam
Mellisuga helenae
’n Wyfie (heel bo) en mannetjie (bo) in vlug, albei in Kuba.

Beskrywing wysig

Die bykolibrie is die kleinste lewende voël.[2] Wyfies weeg gemiddeld 2,6 g en is 6,1 cm lank, terwyl mannetjies effens kleiner is; hulle weeg gemiddeld 1,95 g en is 5,5 cm lank.[4] Soos alle kolibries is hulle vinnige, sterk vlieërs.

Die bykolibrie kom in die hele Kubaanse argipel voor, van die hoofeiland tot Jeugeiland in Wes-Indië.[4] Mannetjies het ’n reënboogkleurige kraag met langer vere. Die boonste dele is blouerig en die onderste dele meestal gryswit.[2][5] Die wyfies is blougroen bo en witgrys onder, en die punte van die buitenste stertvere het wit kolle op. In vergelyking met ander kolibries, wat gewoonlik ’n skraal bou het, lyk die bykolibries rond en plomp. In die paarseisoen het mannetjies ’n rooi tot pienk kop, ken en keel. Die wyfies lê net twee eiers op ’n slag, elk omtrent so groot soos ’n koffieboon.[2]

Die bykolibrie se slank, gepunte snawel is aangepas om diep in ’n blom na nekter te soek. Die voël neem hoofsaaklik nektar in, en af en toe ’n insek of spinnekop, deur sy tong vinnig in en uit sy bek te beweeg. In een dag kan die bykolibrie tot 1 500 blomme besoek en hy speel dus ’n belangrike rol in bestuiwing.[6] Die voëls besoek 10 plantspesies, waarvan nege inheems aan Kuba is.[7]

Verwysings wysig

  1. BirdLife International (2016). "Mellisuga helenae". IUCN Red List of Threatened Species. IUBN. 2016: e.T22688214A93187682. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22688214A93187682.en. Besoek op 9 Desember 2017.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Simon, Matt (10 Julie 2015). "Absurd Creature of the Week: The World's Tiniest Bird Weighs Less Than a Dime" (in Engels). Wired. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 April 2020. Besoek op 8 Maart 2017.
  3. Dalsgaard, B; Martín González, A. M.; Olesen, J. M.; Ollerton, J; Timmermann, A; Andersen, L. H.; Tossas, A. G. (2009). "Plant-hummingbird interactions in the West Indies: Floral specialisation gradients associated with environment and hummingbird size". Oecologia. 159 (4): 757–66. doi:10.1007/s00442-008-1255-z. PMID 19132403.
  4. 4,0 4,1 Adrienne Glick. "Mellisuga helenae". Animal Diversity Web (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Mei 2020. Besoek op 19 Junie 2017.
  5. T. S. Schulenber, red. (2010). "Bee Hummingbird, Mellisuga helenae" (in Engels). Ithaca, N.Y.: Neotropical Birds Online, Cornell University Laboratory of Ornithology. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Maart 2017. Besoek op 8 Maart 2017.
  6. Piper, Ross (2007). Extraordinary Animals: An Encyclopedia of Curious and Unusual Animals'. Greenwood Press. ISBN 978-0313339226.
  7. Dalsgaard, Bo, et al. "Floral traits of plants visited by the bee hummingbird (Mellisuga helenae)". Ornitologia Neotropical 23.1 (2012): 143–149.

Eksterne skakels wysig