Comte de Rochambeau
Maarskalk Jean-Baptiste Donatien de Vimeur, Comte de Rochambeau (gebore 1 Julie 1725 te Vendomê, oorlede 10 Mei 1807 te Thorê) was 'n Franse edelman en generaal wat 'n sleutelrol gespeel het in die beleg van Yorktown tydens die Amerikaanse Onafhanklikheidsoorlog, en sodoende bygedra tot die onafhanklikheid van die 13 kolonies wat onder Britse gesag was.
Militêre loopbaan wysig
Rochambeau was aanvanklik bestem vir die kerk, maar het by 'n kavalerie-regiment aangesluit nadat sy ouer broer gesterf het. Hy het in die Oostenrykse Opvolgingsoorlog gedien en homself sodanig onderskei dat hy teen 1747 tot kolonel bevorder is. Hy het deelgeneem in die Beleg van Maastricht (1748), en was daarna, in 1749, geëer deur 'n aanstelling as die goewerneur van Vendome. Alhoewel sy bydraes in die militêre veldtogte in Europa 'n impak gehad het, is hy veral bekend vir sy deelname aan die Amerikaanse Onafhanklikheidsoorlog.
Amerikaanse Onafhanklikheidsoorlog wysig
In 1780 het koning Louis XVI van Frankryk, Rochambeau aangestel as luitenant-generaal in die Franse leër, en was in bevel van 6 000 soldate, wat gestuur was na Noord-Amerika om die Amerikaanse koloniste te ondersteun, in hul stryd om onafhanklikheid van Engeland te verkry.
Hy het in Newport, Rhode Island, in Julie 1780 aangekom, en het later sy magte verenig met dié van generaal George Washington en sy Kontinentale Leër. Die twee gekombineerde magte, byna 19 000 sterk, het suidwaarts na Yorktown opgemars, waar 'n Britse mag van 8 000, onder bevel van Charles Earl Cornwallis gestasioneer was. Na 'n 21 dae beleg, het Charles Earl Cornwallis en sy leër oorgegee. Die verpletterende nederlaag van Cornwallis en sy militêre mag het Brittanje gedwing om 'n vredesverdrag te heroorweeg, aangesien die oorlog te duur en uitgestrek sou wees.
Die Oorlog van die Oostenrykse-Opvolging wysig
Oorsaak van die oorlog wysig
Na Philip I se dood, in 1711, was Charles VI die enigste manlike erfgenaam van die Habsburgse Ryk, en is die regte oor Philip I se titels en besittings dus aan hom toegeken. Op daardie stadium was Charles VI sonder kinders, en weens die Pactum Mutuae Successionis is Philip I se dogter benoem as erfopvolger. In 1713, stel Charles VI die Pragmatiese Verklaring op, en verontagsaam die Saliese wet, waarin dit stipuleer dat 'n vrou nie erfopvolger mog wees nie, voorts het hy sy eie dogters bó die van sy broer verkies vir die erfneming.
In 13 Mei 1717 is Maria Therisa gebore, met Charles VI en Elisabeth Christine van Brunswick-Wolfenbüttel as ouers, en word sy dus die opvolger van die Habsburg Ryk. In 1740 sterf Charles VI, en word Maria Therisa, as Erzherzogin benoem. Dit het uitgeloop op oorlog.
Alhoewel die oorlog bestempel is as 'n "oorlog vir of teen", en oor die opvolging van Maria Theresa, is dit hoofsaaklik aangebied as 'n regverdiging om besittings te buit, en sodoende teenstanders se posisies te versterk.