Ephialtes

Ephialtes (Grieks: Ἐφιάλτης) was 'n antieke Atheense politikus en vroeë leier van die demokratiese beweging. In die laat 460s v.C., het hy hervormings deurgevoer om die gesag van die Areopagos te verskraal, wat 'n tradisionele bastion van konserwatisme was. Hierdie hervorming word deur baie moderne historici geteken as die wegspringplek vir die "radikale demokrasie" waarvoor Athene beroemd sou word. Die Areopagos se gesag het ingesluit die oorsig en reëlings van ampsbekleërs, en die juridiese funksies in staatsgerigte. Hy het betaling toegeken aan publieke amptenare, die eiendomsvoorskrifte vir publieke ampsbekleding afgeskaal en nuwe kriteria vir burgerskap opgestel. Ephialtes egter, sou nie lank lewe om deel te neem aan hierdie nuwe regeringsvorm nie. In 461 v.C., is hy in 'n sluipmoord om die lewe gebring, wat aangestig is deur beswaarde oligarge, en die politieke leierskap van Athene het oorgegaan na sy stadhouer, Perikles.

Vroeë aksies

Ephialtes verskyn vir die eerste keer in die historiese rekord as die strategos wat die Atheense vloot aanvoer in die Egeïese See in 465 v.C.. Hierna, in Augustus van 463 v.C., was hy aan die voorpunt van die kampanje om Sparta se versoek af te wys vir militêre bystand om 'n heloteopstand te onderdruk. Kimon, die leidende Atheense politikus van die tyd, was sterk pro-Spartaans en het 'n afvaardiging vir bystand bepleit, menend dat "Griekeland nie aan lamlegging blootgestel moet wees nie, nòg dat hul eie stad van haar spanmakker ontneem word." Ephialtes intussen, het aangevoer dat Sparta en Athene natuurlike teenstaanders was, en dat Athene haar moes verbly oor Sparta se rampspoed eerder as om bystand te verleen. Kimon het egter in die debat geseëvier, en het vertrek na Sparta met 4,000 hopliete.

Aanval op die Areopagos

Perikles, van wie Ephialtes die mentor en voorganger was

Die demokratiese faksie van Ephialtes en Perikles sou die pro-Spartaanse Kimon verban, waarvan hierdie ostrakon 'n aanduiding is.

Omtrent hierdie tyd, het Ephialtes en sy politieke bondgenote die Areopagos in hul visier gebring, 'n raad saamgesteld uit voormalige archonte, wat tradisioneel 'n konserwatiewe magsgroepering was. Volgens Aristoteles en sekere moderne historici, is Athene, sedert ongeveer 478 v.C., geregeer by wyse van 'n informele "Areopagiete grondwet", onder die leierskap van Kimon. Ephialtes het sy kampanje teen hierdie liggaam geloods deur sekere lede van wanadministrasie aan te kla. Deur sodoende afbreuk te doen aan die prestige van die raad, het Ephialtes voorstelle gelewer en deurgevoer in die ekklesia, of algemene vergadering, wat deur 'n breedvoerige reeks hervormings die tradisionele gesag van die Areopagos onderverdeel het onder die demokratiese raad van die boulè, die ekklesia self en die algemene howe. Sekere historici het aangevoer dat Kimon en sy hopliete steeds in die Peloponnese was ten tyde van hierdie voorstel, terwyl ander aangevoer het dat sy terugkeer wel die voorstel voorafgegaan het. Diegene wat die voorstelle plaas tydens Kimon se afwesigheid, suggereer dat hy gepoog het om dit afgelas te kry met sy terugkeer, terwyl dié wat glo dat hy teenwoordig was tydens die voorstelle, van mening is dat hy dit teëgestaan het in die aanvanklike debat. Almal is dit eens dat sy beswaar gedoem was tot mislukking weens die feit dat sy hoplietemag sopas onbeleefd ontslaan is deur die Spartane, 'n aksie wat die keerpunt was vir die politieke aansien van Kimon en ander pro-Spartaanse Atheners.

Dood en nalatenskap

Die sukses van Ephialtes se hervormings is gou opgevolg deur die ostrakisme van Kimon, wat dan vir Ephialtes en sy faksie stewig in beheer van die staat gelaat het, alhoewel die ten volle ontwikkelde Atheense demokrasie van latere jare, nog nie in geheel ontplooi was nie; Ephialtes se hervormings blyk slegs die eerste stap te gewees het in die hervormingsprogram van die demokratiese party. Ephialtes egter, sou nie lewe om die verdere ontwikkeling van sy nuwe regeringsvorm te sien nie; In 461 v.C. is hy vermoor deur ene Aristodikos van Tanagra, as deel van 'n oligargiese sameswering; sy politieke bondgenoot Perikles sou voortgaan om die regeringstransformasie deur te voer en was aan die stuur van Athene vir verskeie dekades.

Verwysings

•   Aristoteles: Constitution of the Athenians op Wikibronne
• de Ste. Croix, G.E.M., The Origins of the Peloponnesian War, (Duckworth and Co., 1972) ISBN 0-7156-0640-9
• Hignett, Charles. A History of the Athenian Constitution (Oxford, 1962) ISBN 0-19-814213-7
• Hornblower, Simon, en Anthony Spawforth red., The Oxford Classical Dictionary (Oxford University Press, 2003) ISBN 0-19-866172-X
• Kagan, Donald. The Outbreak of the Peloponnesian War (Cornell, 1969). ISBN 0-8014-9556-3
• Plutarchus, Kimon
• Plutarchus, Perikles