Erich Seligmann Fromm (23 Maart 190018 Maart 1980) was ’n internasionaal bekende Duits-Amerikaanse sielkundige, psigoanalis, sosioloog, filosoof en demokratiese-sosialis.

Erich Fromm
Erich Fromm in 1974

Geboortenaam Erich Seligmann Fromm
Gebore (1900-03-23)23 Maart 1900
Frankfurt am Main, Duitse Keiserryk
Oorlede 18 Maart 1980 (op 79)
Muralto, Ticino, Switserland
Nasionaliteit Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
Vakgebied sielkunde, psigoanalysis, sosiologie, filosofie en demokratiese-sosialisme
Bekend vir Sekuriteit versus vryheid, sosiale karakter, karakter-oriëntasie
Beïnvloed deur Baruch Spinoza, Eckhart, Kierkegaard, Karl Marx, Sigmund Freud, Alfred Weber

Lewensloop wysig

Hoewel hy grootgeword het in 'n ortodokse-joodse gesin, huldig hy later 'n humanistiese lewensbeskouing. Fromm begin sy loopbaan as 'n psigoanalis in Berlyn. As gevolg van die opkoms van nasionaal-sosialisme in Duitsland, emigreer hy in Mei 1934 na die Verenigde State van Amerika. Hy word op 25 Mei 1940 'n Amerikaanse burger. Fromm woon en werk in die Verenigde State tot hy in 1950 verhuis na Cuernavaca in Meksiko, waar hy die grootste deel van die res van sy lewe deurbring. Hy verhuis die laatste keer in 1974 na Muralto in Switserland, waar hy vyf dae voor sy tagtigste verjaardag sterf.

Konsepte wysig

Karakter wysig

Erich Fromm definieer karakter as die wyse waarop menslike energie gekanaliseer word in 'n proses ter verkryging van materiële goedere sowel as in die omgaan met ander mense. Volgens Fromm is 'n mate van spontaniteit noodsaaklik om geestelik gesond en gelukkig te wees. Spontaniteit is die vermoë van iemand om vry en onafhanklik sy vermoëns te kan gebruik om sy inherente potensiaal te verwesenlik, sonder om kroniese angs te ervaar of dwang deur 'n gesagsfiguur. Deur die optrede moet nie alleen die doel bereik word nie, maar die proses self moet ook waardeer word.

Fromm formuleer die begrip “sosiale karakter” om die maatskaplike proses te analiseer. Sosiale karakter bestaan uit die dominante gemeenskaplike karaktertrekke van 'n groep wat die wesenlike kern van die karakteropbou by die meeste groepslede beskryf. Karaktertrekke word ontwikkel op grond van die gemeenskaplike ervarings en lewenswyse van die betrokke groep.

Opkoms van die fascisme wysig

Fromm ondersoek in die boek Die Furcht vor der Freiheit, (Die Vrees vir Vryheid) in 1941, die redes waarom mense hulleself ondergeskik stel aan diktators. Die verklaring volgens Fromm is dat mense probeer om weg te kom van 'n gevoel van onbeduidendheid. Dit ontstaan uit gevoelens van magteloosheid, eensaamheid, onsekerheid en angs. Die Duitse middelklas het hul gevoel van onbeduidendheid bekom van onder andere die beursineenstorting van 1929 en hoë inflasie in Duitsland. Volgens hom kies die Duitse bevolking om Adolf Hitler te steun ten einde die gevoel van onbeduidendheid te verdring deur hulself te vereenselwig met 'n outoritêre leier en sodoende onderdeel word van 'n groot en magtige geheel.

Die fascisme word populêr, omdat die ekonomiese omstandighede sorg vir die groei van 'n aantal persone met 'n outoritêre karakter. 'n Persoon met 'n outoritêre karakter het 'n behoefte aan 'n sterk leier wat twyfel en eensaamheid wegneem.'n Ander term vir 'n outoritêre karakter is 'n sado-masogistiese karakter. Op die eerste oogopslag lyk dit of sadisme en masogisme teenpole is, maar volgens Fromm leen beide neigings hulself tot die “opheffing” van die individu deur homself/haarself te vereenselwig met 'n ander persoon. Volgens Fromm is sowel masogiste as sadiste afhanklik van 'n ander persoon. Die sadis benodig 'n ander persoon as middel om sy eie onsekerheid te bekamp. Sadisme laat die gevoel van eensaamheid en magteloosheid verdwyn, omdat die sadis die mag het oor 'n ander persoon. Die masogistiese behoeftes word voorsien deur die wete dat 'n "sterker" persoon leiding neem en alle besluite neem.'n Persoon met 'n outoritêre karakter wil self mag oor ander mense uitoefen, maar wil terselfdertyd ondergeskik voel aan 'n hoë mag. Mense met 'n outoritêre karakter voel aangetrokke tot fascisme, omdat die lewe georganiseer word in die vorm van 'n hiërargie, wat beide die sadistiese en masogistiese neiginge vervul. Fromm beskou die karakter van Hitler as 'n voorbeeld van die outoritêre karakter wat 'n drang het vir die oorheersing van andere, maar tegelykertyd homself onderwerp aan 'n hoë mag (Ariese meerwaardigheid).

Etiek wysig

Fromm tref 'n onderskeid tussen outoritêre etiek en humanistiese etiek. Hy was 'n voorstander van humanistiese etiek. Volgens Fromm is die gewete 'n essensieële onderdeel van etiek. Die term gewete verwys na twee sake. Die gewete is enersyds die binnestem wat ons eie handelinge en keuses veroordeel of verdedig met betrekking tot moraliteit. Andersyds kan die term gewete verwys na die bewussyn van morele beginsels. Volgens die outoritêre etiek is die normvoorsiener iets buiten die mens self. Outoritêre etiek is nie gebaseer op rede nie, maar op ondergeskiktheid, ontsag, eerbied en vrees vir die betrokke outoriteit. Met outoritêre etiek is die grootste deug gehoorsaamheid aan die outoriteit, ongeag diens, terwyl ongehoorsaamheid as grootste sonde beskou word. Die outoritêre gewete is die internaliseering van die (verwagte) wil van 'n eksterne outoriteit. Voorbeelde van eksterne outoriteit is vader, moeder, owerheid, leraar of God. Normaalweg heers 'n outoriteit ekstern deur sy wil op te lê deur middel van dwang of deur die skep van angs in die individu. Deur die outoritêre gewete word die norme van die outoriteit opgeneem deur die mens. As mens dade teen die outoritêre gewete pleeg, dan lei dit tot spyt en 'n gevoel van ongehoorsaamheid aan die outoriteit. Outoritêre etiek loop die gevaar dat die belange van die outoriteit gesien word as regverdig, waardeur die humanistiese etiek geskend word.

Humanistiese etiek is gebaseer op die beginsel dat die mens – individu en die samelewing – beslis wat die kriteria is vir goed en sleg is. Die humanistiese gewete is 'n beskermer van die integriteit van die individu. Die Goue Reël – “Doen nie aan ander, wat jy nie sou wou hê dat mense aan jou sou doen nie” – vorm 'n onderdeel van die humanistiese gewete.

Bibliografie wysig

Vroeë werk in Duits wysig

  • Das jüdische Gesetz. Ein Beitrag zur Soziologie des Diaspora-Judentums., 1922. ISBN 3-453-09896-X
  • Über Methode und Aufgaben einer analytischen Sozialpsychologie. Zeitschrift für Sozialforschung, Bd. 1, 1932, S. 28–54.
  • Die psychoanalytische Charakterologie und ihre Bedeutung für die Sozialpsychologie. Zeitschrift für Sozialforschung, Bd. 1, 1932, S. 253–277.
  • Sozialpsychologischer Teil. In: Studien über Autorität und Familie. Forschungsberichte aus dem Institut für Sozialforschung. Alcan, Parys 1936, S. 77–135.
  • Zweite Abteilung: Erhebungen (Erich Fromm u.a.). In: Studien über Autorität und Familie. Forschungsberichte aus dem Institut für Sozialforschung. Alcan, Parys 1936, S. 229–469.
  • Die Furcht vor der Freiheit, 1941 (In Engels, "Fear/Dread of Freedom"). ISBN 3-423-35024-5
  • Psychoanalyse & Ethik, 1946. ISBN 3-423-35011-3
  • Psychoanalyse & Religion, 1949. ISBN 3-423-34105-X (Die Dwight H. Terry Lesings 1949/1950)

Latere werke in Engels wysig

Eksterne skakels wysig