Friedrich Eich

Friedrich Eich (Dierdorf, Neuwied, Duitsland, 20 Januarie 1843 – Worcester, Kaapland, Suid-Afrika, 21 Oktober 1919) was 'n sendeling van die Rynse Sendinggenootskap in Suidwes-Afrika en in Kaapland.

Opleiding en werk in SWA

Eich het in Suidwes-Afrika hoofsaaklik op die sendingstasie Otjiseva gewerk, tussen Windhoek en Okahandja.

Dierdorf, Eich se geboortedorp, soos dit vandag lyk met die Uiletoring op die agtergrond.

Eich was die seun van 'n skoenmaker, Friederich Wilhelm Eich, van wie nog 'n seun, Wilhelm Eich (1850–1935), ook sendeling in Duits-Suidwes-Afrika was. Ná voltooiing van sy opleiding van 1867 tot 1872 aan die Rynse Sendinginstituut in die destydse nywerheidstad Barmen, Wesfale, stuur die Sendingdireksie hom in 1872 na Suidwes-Afrika. Om vertroud te raak met plaaslike omstandighede en die Hererotaal, begin hy in November 1873 'n nuwe sendingstasie op Otjiseva onder die Herero van Kaeteoavi. Ná aanvanklike sukses word die werk tydelik beëindig deur die oorloë tussen die Nama en die Herero.

Hy slaag nietemin met die hulp van die Windhoekse sendeling J.G. Schröder daarin om 'n skool en 'n woonhuis, asook 'n kerk wat teen 1880 byna voltooi is, op te rig. In 1880 gaan hy op Otjikango (later Gross Barmen genoem) werk tot hy in Junie 1882 na Otjiseva kon teruggaan. Op versoek van die Herero-opperhoof, Maharero, en sy hele volk vergesel Eich hulle op hul suidelike tog gedurende 1883-’84 waarna hy na Otjiseva terugkeer.

In die Ooste

Weens 'n keelaandoening moes hy in Mei 1884 na Duitsland terugkeer, waar hy die gemeente Herborn bedien tot hy in 1886 na die nuwe Rynse sendingveld op die eiland Nieu-Guinee gestuur word. Die werk op die sendingstasie Bogadjim het met baie teleurstellings gepaardgegaan, want die inboorlinge was vyandig en die taal vir Eich onbekend. Nadat sy eerste vrou daar oorlede is, verlang hy om na Suider-Afrika terug te keer.

In Suid-Afrika

Hy is in 1891 weer in Duitsland maar vertrek in 1893 na Afrika en bevind hom teen 1893 op Sarepta, naby Kuilsrivier, waar hy sy sendingwerk hervat en eerw. Johannes Rath opvolg op 27 Julie. Daarna word Eich na Worcester verplaas, van waar hy Touwsrivier en Hexrivier bearbei en 'n nuwe sendingstasie op De Doorns stig.

Weens sy wye ondervinding word hy in 1896 tot superintendent van die Wes-Kaaplandse stasies van die Rynse Genootskap benoem, 'n betrekking wat hy 10 jaar beklee. Toe hy in April 1913 aftree, gaan hy met sy tweede vrou na Duitsland. Later keer hulle terug en vestig hulle op Worcester.

Gesinslewe

Uit sy huwelik met Margarethe Paschen is twee seuns en een dogter gebore. Die dogter trou met K.D. Haak, vader van die latere kabinetsminister J. Haak. Uit sy tweede huwelik, met Wilhelmine Auguste Klonk, is drie seuns gebore.

Bronne

• (af) Krüger, prof. D.W. en Beyers, C.J. (hoofred.) Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek Deel III. Kaapstad: Tafelberg-Uitgewers, 1977.