Die term Hafiz (Arabies: حافظ, ḥāfiẓ; afgelei van حفظ ḥafiẓa "behoed"; meervoud حفاظ ḥuffāẓ; vroulike vorm: Hafiza) verwys in Arabies na 'n Islamitiese gelowige wat die hele Koran gememoriseer het en by besondere geleenthede dele daarvan kan voordra. Koran-voordragte volg bepalde reëls wat uitspraak en intonasie betref en is sodoende spreeksange.

'n Hafiz word in Moslemgemeenskappe hoog gewaardeer omdat hy volgens hulle beskouing die Woord van God verinnerlik het. Blindes en ander liggaamlik gestremdes word tradisioneel dikwels Hafiz en geniet sodoende hoë aansien.

Die Koran kan in verhouding tot sy lengte vanweë sy ryme en metriek relatief maklik gememoriseer word. Baie Arabiese biografieë gee die ouderdom van geleerdes waarin hulle Hafiz (en later Imam of voorbidder) geword het. So het die geskiedkundige At-Tabari die Koran reeds in die ouderdom van sewe jaar gememoriseer en was een jaar later voorbidder. Die Persiese digter Hafez het sy erenaam gekry nadat hy as agtjarige seun die Koran gememoriseer het.