Harold Macmillan
Maurice Harold Macmillan (Belgravia, 10 Februarie 1894 – Chelwood Gate, 29 Desember 1986) was ’n Britse staatsman en eerste minister.
| Harold Macmillan | |
 | |
| Ampstermyn 10 Januarie 1957 – 18 Oktober 1963 | |
| Vise | Richard Austen Butler |
|---|---|
| Monarg | Elizabeth II |
| Voorafgegaan deur | Anthony Eden |
| Opgevolg deur | Alec Douglas-Home |
Leier van die Konserwatiewe Party
| |
| Ampstermyn 10 Januarie 1957 – 18 Oktober 1963 | |
| Voorafgegaan deur | Anthony Eden |
| Opgevolg deur | Alec Douglas-Home |
Minister van Finansies
| |
| Ampstermyn 20 Desember 1955 – 13 Januarie 1957 | |
| Monarg | Elizabeth II |
| Eerste minister | Anthony Eden |
| Voorafgegaan deur | Richard Austen Butler |
| Opgevolg deur | Peter Thorneycroft |
Staatsekretaris vir Buitelandse Sake
| |
| Ampstermyn 7 April 1955 – 20 Desember 1955 | |
| Eerste minister | Anthony Eden |
| Voorafgegaan deur | Anthony Eden |
| Opgevolg deur | Selwyn Lloyd |
Staatsekretaris vir Verdediging
| |
| Ampstermyn 19 Oktober 1954 – 7 April 1955 | |
| Eerste minister | Winston Churchill |
| Voorafgegaan deur | Harold Alexander |
| Opgevolg deur | Selwyn Lloyd |
Minister van Behuising en Plaaslike Regering
| |
| Ampstermyn 30 Oktober 1953 – 19 Oktober 1954 | |
| Eerste minister | Winston Churchill |
| Voorafgegaan deur | Hugh Dalton |
| Opgevolg deur | Duncan Sandys |
Staatsekretaris van die Lugmag
| |
| Ampstermyn 25 Mei 1945 – 26 Julie 1945 | |
| Eerste minister | Winston Churchill |
| Voorafgegaan deur | Archibald Sinclair |
| Opgevolg deur | William Wedgwood Benn |
Ministerresident in Noordwes-Afrika
| |
| Ampstermyn 30 Desember 1942 – 25 Mei 1945 | |
| Eerste minister | Winston Churchill |
| Voorafgegaan deur | Nuwe amp |
| Opgevolg deur | Harold Balfour |
Onderstaatsekretaris vir die Kolonies
| |
| Ampstermyn 4 Februarie 1942 – 30 Desember 1942 | |
| Eerste minister | Winston Churchill |
| Voorafgegaan deur | George Henry Hall |
| Opgevolg deur | Edward Cavendish |
Parlementêre Sekretaris van die Ministerie van Toevoer
| |
| Ampstermyn 15 Mei 1940 – 4 Februarie 1942 | |
| Eerste minister | Winston Churchill |
| Voorafgegaan deur | John Jestyn Llewellin |
| Opgevolg deur | Wyndham Portal |
LP vir Bromley
| |
| Ampstermyn 14 November 1945 – 16 Oktober 1964 | |
| Voorafgegaan deur | Edward Campbell |
| Opgevolg deur | John Hunt |
Persoonlike besonderhede
| |
| Gebore | 10 Februarie 1894 Belgravia, Middlesex, Engeland, Verenigde Koninkryk |
| Sterf | 29 Desember 1986 (op 92) Chelwood Gate, Oos-Sussex, Engeland, Verenigde Koninkryk |
| Politieke party | Konserwatiewe Party |
| Eggenoot/-note | Dorothy Cavendish (1920–1966) |
| Kind(ers) | Maurice Macmillan Caroline Faber Catherine Amery Sarah Heath |
| Alma mater | Balliol College, Oxford |
| Religie | Kerk van Engeland[1] |
Militêre Diens
| |
| Lojaliteit | .svg){kind=small} Verenigde Koninkryk
|
| Diens/Tak |  Britse Weermag
|
| Rang | Kaptein |
| Eenheid | Grenadier Guards |
| Oorloë/Veldslae | Eerste Wêreldoorlog |
| Toekennings |  Victory Medal British War Medal
|
Macmillan het aan Oxford studeer, maar sy studies onderbreek ten einde diens te doen in die Britse leër tydens die Eerste Wêreldoorlog. Hy het die rang van kaptein bereik en onder meer aan die Slag van die Somme deelgeneem. Ná die oorlog tree hy in diens by die uitgewery MacMillan Publishers, wat sy oupa opgerig het en waar hy direkteur was van 1920 tot 1940. Uit sy huwelik met lady Dorothy Cavendish is vier kinders gebore. Macmillan was 'n lid van die Konserwatiewe Party gewees en is as verteenwoordiger van dié party in 1924 tot lid van die Britse Laerhuis verkies. Hy bly ’n LP tot 1945, maar met ’n onderbreking tussen 1929 en 1931. Hy het vele ekonomiese studies geskryf waarin hy gereeld kritiek uitgespreek het teen die beleid van die Konserwatiewe regering. In 1940 word hy sekretaris van die minister van bevoorrading, in 1942 ondersekretaris van kolonies en in 1945 staatsekretaris van die Lugmag. In 1951 word hy minister van behuising, in 1954 minister van verdediging, in 1955 minister van buitelandse sake en later van finansies.
Op 10 Januarie 1957 volg hy sir Anthony Eden op as premier en word enkele weke later verkies tot partyvoorsitter. Onder sy leiding is die welvaartstaat verder uitgebou en vra sy land lidmaatskap aan van die Europese Ekonomiese Gemeenskap, voorloper van die Europese Unie. Die Verenigde Koninkryk se aansoek is afgekeur deur die toedoen van Frankryk se president Charles de Gaulle. Die Macmillan-regering het gesorg vir dekolonisasie in Afrika en Asië en die Verenigde Koninkryk se kernmag uitgebou. Op 18 Oktober 1963 moes Macmillan bedank weens die Profumo-voorval en sy swak gesondheid. Daarna was hy kanselier van Oxford en vanaf 1984 as lord Stockton lid van die Britse Hoërhuis, waar hy krities was jeens die beleid van eerste minister Margaret Thatcher.
Op 29 Desember 1986 is die eerste graaf van Stockton oorlede in sy plattelandse huis, Birch Grove, aan die rand van die Ashdown-woud by Chelwood Gate in Oos-Sussex. Thatcher het hom ná sy dood geloof as ’n baie groot patriot en gesê dat sy afkeur aan haar verkoop van die “familiesilwer” (staatsbates) nooit tussen hulle gekom het nie.
Verwysings wysig
- ↑ (en) When Fisher resigned in 1961, Trushare.com, 17 Maart 1963, archived from the original on 5 Februarie 2012, https://web.archive.org/web/20120205201802/http://trushare.com/0122JLY05/JY05GAUST.htm, besoek op 29 Maart 2016
Bronne wysig
Hierdie artikel is vertaal uit die Nederlandse Wikipedia
Eksterne skakels wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Harold Macmillan.
| Voorafgegaan deur Anthony Eden (Konserwatiewe Party) |
Eerste minister van die Verenigde Koninkryk (Konserwatiewe Party) 1957–1963 |
Opgevolg deur Alec Douglas-Home (Konserwatiewe Party) |