Jin-dinastie (265-420)

Sjinese dinastie
Vir die dinastie met dieselfde naam van 1115–1234, sien Jin-dinastie (1115-1234).

Die Jin-dinastie (Vereenvoudigde Chinees: 晋朝; Tradisionele Chinees: 晉朝; pinyin: Jìn Cháo; Wade–Giles: Chin⁴-ch'ao², IPA: [tɕîn tʂʰɑ̌ʊ]) was ’n Chinese dinastie wat van 265 tot 420 n.C. bestaan het. Daar was twee hooftydperke in die dinastie se geskiedenis: die Westelike Jin (西晉, 265–316) en Oostelike Jin (東晉, 317–420).

晉朝
Jin-dinastie
Flag
265 – 420 Flag
Ligging of Jin
Ligging of Jin
Die Westelike Jin-dinastie (geel) in 280 n.C.
Hoofstad Luoyang (265–311)
Chang'an (312–316)
Jiankang (317–420)
Taal/Tale Oud-Chinees
Godsdiens Boeddhisme
Taoïsme
Konfusianisme
Sjinese volksreligie
Regering Monargie
Keiser
 - 265–290 Wu
 - 419–420 Gong
Historiese tydperk Antieke tydperk
 - Stigting 265
 - Abdikasie tot Liu Song 420
Bevolking
 - 290 skatting 22 620 000 
Geldeenheid Sjinese munte en banknote

Die Westelike Jin is deur Sima Yan (keiser Wu) gestig met Luoyang as hoofstad en die Oostelike Jin deur Sima Rui (keiser Yuan) met Jiankang as hoofstad. Die twee tydperke is ook bekend as Liang Jin (letterlik "twee Jin") en Sima Jin om dit te onderskei van latere dinastieë wat in die Latynse alfabet op dieselfde manier gespel word, soos die latere Jin-dinastie van 1115–1234.

Verwysings wysig

  • Gernet, Jacques (1990). Le monde chinois. Parys: Armand Colin.

Eksterne skakels wysig