Kaapse Korps
Die Kaapse Korps verwys 'n reeks militêre eenhede waarin die sogenaamde Kleurlinge van Suid-Afrika se bevolking gedien het.
| Kaapse Korps | |
|---|---|
 | |
| Land | .svg){kind=small} Suid-Afrika
|
| Weermagdeel | .svg){kind=small} Suid-Afrikaanse Leër
|
| Onderdeel van | Suid-Afrikaanse Infanteriekorps |
| Tipe | Infanterie |
| Spesialisasie | Gemotoriseerde infanterie |
| Hoofkwartier | Kaapstad, Kimberley |
| Aantal lede | Een bataljon |
Geskiedenis wysig
In 1793 is 'n kompanie Pandoere, bestaande uit Kleurlingmans en Hottentotte, op die been gebring om die Kaapkolonie teen die Britte te verdedig. Na die eerste Britse besetting het nog 'n Kaapse Korps onder generaal Vandeleur in 1799 teen die Xhosas geveg, en het dit in 1800 'n volle regiment geword met afdelings by Port Elizabeth en Graaff-Reinet.
Die Kaapse Korps het in 1806 weer gehelp om die Kaap teen die Britte te verdedig. Die Cape Mounted Riflemen wat ongeveer dieselfde tyd gestig is, was oorspronklik ook 'n kleurlingeenheid.
Kleurlinge het in die 19de eeu ook aan baie Grens- en ander oorloë deelgeneem, maar hul rol was byna vergete totdat daar op 20 September 1915 besluit is om 'n nuwe bataljon, weereens die Kaapse Korps genoem, te stig om in die Eerste Wêreldoorlog te gaan veg.
Op 9 Februarie 1916 het 32 offisiere en 1022 manskappe na Oos-Afrika vertrek. Die eenheid het in 1917 na dapper gevegte na Suid-Afrika teruggekeer en in April 1918 by generaal Allenby in die Midde-Ooste aangesluit om saam die Turkse front aan te val. Tydens die kritieke slag by Square Hill op 19 September 1918, het hulle besondere moed aan die dag gelê. Kort daarna is die bataljon ontbind.
Tydens die Tweede Wêreldoorlog is 'n soortgelyke eenheid weer gestig wat met groot onderskeiding in die Midde-Ooste geveg het. Teen 1942 is 23 000 man gewerf. Dié eenheid het later met die Indiër- en Maleise Korps saamgesmelt om die nie-blanke Dienste van die Unie-Verdedigingsmag te vorm.