Die Khoisan-tale is 'n taalgroep wat klikgeluide gebruik en nie tot die Afro-Asiatiese, Niger-Kongo- of Nilo-Sahariese tale behoort nie. Dit is oorwegend in Suider-Afrika met Angola, Botswana, Namibië en Suid-Afrika asook in Tanzanië versprei. Die Khoisan-tale vorm geen genetiese eenheid (taalfamilie) nie, maar bestaan uit minstens drie taalfamilies en sommige geïsoleerde tale.

Khoisan-tale
Geografiese
verspreiding:
Kalahari-woestyn en sentrale Tanzanië
Genetiese
klassifikasie
:
Khoisan
 Khoisan-tale
Onderafdelings:

Historiese verspreiding van Khoisan-tale

Die Khoisan-tale word in geel aangedui
Verspreiding van Khoisan-tale

Khoisansprekende volke sluit in die Khoikhoi, San, Damaras en Namas, waarvan die laaste twee Nama as moedertaal gebruik. In Tanzanië word daar ook die Hadza en Sandawe aangetref.[1]

Voor die migrasie van die Bantoevolke het Khoisanvolke ook in verder noordelike dele van Afrika gewoon.[2] Van die Khoisan het sommige Bantoetale se klikgeluide oorgeneem, maar hulle word nie tot die Khoisan-tale gereken nie, omdat hulle tot 'n ander taalfamilie behoort. Bekende voorbeelde hiervan is tale soos Noord-Ndebele, Suid-Ndebele, Swazi, Xhosa en Zoeloe (almal tale binne die Nguni-taalfamilie).

Verwysings wysig

  1. (en) Barnard, A. (1988) 'Kinship, language and production: a conjectural history of Khoisan social structure', Africa: Journal of the International African Institute 58 (1), 29–50.
  2. (en) Güldemann, Tom en Edward D. Elderkin (forthcoming) 'On external genealogical relationships of the Khoe family. Geargiveer 25 Maart 2009 op Wayback Machine' In Brenzinger, Matthias and Christa König (eds.), Khoisan Languages and Linguistics: the Riezlern Symposium 2003. Quellen zur Khoisan-Forschung 17. Köln: Rüdiger Köppe.

Bronne wysig

Eksterne skakels wysig

  •   Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Khoisan-tale.
  • (en) "Ethnologue: Languages of the World, Seventeenth edition, Khoisan". Ethnologue. Besoek op 13 Oktober 2015.
  • (en) "Khoisan languages". Encyclopædia Britannica. Besoek op 7 Maart 2020.