Konrad Ernst Ackermann

Konrad Ernst Ackermann (1 Februarie 1712, Schwerin - 13 November 1771, Hamburg) was 'n Duitse bestuurder-akteur en een van die voorste figure in die ontwikkeling van Duitse teater.

Teenstrydige weergawes van Ackermann se vroeë volwasse jare bestaan. Hy was waarskynlik nie ‘n opgeleide wetenskaplike en snydokter nie, soos wat wyd gerapporteer is, maar in stede hiervan ‘n soldaat – en later tot 1738 - ‘n offisier in die Russiese Leër. Hy was aangetrek tot die teater deur die lees van die Franse dramaturg Molière se werke asook die Skandinawiese skrywer Ludvig Holberg. Gedurende die jare 1740 tot 1741 het Ackermann formele akteursopleiding ontvang in die Lüneburg-Geselskap van Johann Friedrich Schönemann, wat gespesialiseer het in Duitse aanpassings van die Franse toneelstukke van Pierre Corneille, Jean Racine, Molière, en Voltaire. In 1749 is Ackermann met Sophie Charlotte Schröder, die leidende vrou van Schönemann se Geselskap, getroud. Hy het vir baie jare saam met haar en haar vaardige geselskap deur Rusland, die Baltiese State en Oos-Pruise getoer. Dit was ook gedurende die tydperk dat magtiging aan Ackermann verleen is om ‘n 800-sitplek teater in Königsberg te bou; dit het in 1755 oopgemaak en was die eerste toneelhuis in privaatbesit in Duitsland. Kort daarna het die Sewejarige Oorlog Ackermann egter gedwing om na Switserland te trek en voort te gaan met sy toere.

Ackermann het weldra ‘n smaak vir die plaaslike drama ontwikkel en ‘n tegniek vir rolverdelings waarin hy komiese en sentimentele aspekte kon meng. In 1765 het hy met die akteur en regisseur Konrad Ekhof in sy Geselskap ‘n nederige toneelhuis in Hamburg gebou. Teen die openingsaand was hy egter diep in die skuld, en tweestryd het gevolglik sy Geselskap gekniehalter. Hy moes vir die volgende jaar sy toneelhuis uitverhuur en hy het nie beheer daarvan verkry tot twee jaar later nie. Hy het kort voor sy dood die bestuur daarvan aan sy stiefseun, Friedrich Ludwig Schröder, oorgelaat, wat Shakespeare na die Duitse verhoog sou bring.