Liza May Minnelli (gebore op 12 Maart 1946) is ’n Amerikaanse aktrise en sangeres. Sy is veral bekend vir haar vertolking van Sally Bowles in die 1972-musiekprent Cabaret, waarvoor sy ’n Oscar vir beste aktrise gewen het. Sy is die dogter van die rolprentregisseur Vincente Minnelli en die aktrise en sangeres Judy Garland.

Liza Minnelli
'n Beeld van die betrokke persoonlikheid.
Minnelli in 1973.

Geboortenaam Liza May Minnelli
Geboorte 12 Maart 1946 (1946-03-12) (78 jaar oud)
Los Angeles, Kalifornië, Verenigde State
Aktiewe jare 1959-tans

Loopbaan wysig

 
’n Jong Liza in 1950 by haar ma, Judy Garland, op die stel van Summer Stock.
 
In haar spesiale konsert Liza with a Z, 1972.
 
Saam met Mikhail Baryshnikov in Baryshnikov on Broadway, 1980.

Sy het haar loopbaan in haar tienerjare begin as ’n musiekteater-aktrise en nagklubsangeres in New York. In 1965 het sy haar Broadway-debuut in die musiekspel Flora the Red Menace gemaak en het sy die Tony vir beste aktrise in ’n musiekspel gewen – op 19 was sy die jongste aktrise in Broadway se geskiedenis wat dit kon regkry. Sy het ook lof gekry vir haar dramatiese spel in die prent The Sterile Cuckoo (1969), maar dit is die musiekprent Cabaret (1972) wat haar beroemd gemaak het, asook die spesiale TV-program Liza with a Z (ook 1972), wat ’n Emmy gewen het.

Baie van haar daaropvolgende rolprentprojekte het kommersieel misluk en swak resensies gekry, tot met die 1981-komedie Arthur. Sy het in 1977 ook na die verhoog teruggekeer in die Broadway-musiekspel The Act. Sy het in die 1960's en 1970's popmusiek opgeneem.

Minnelli het gesukkel met dwelmmisbruik en was een van die eerste bekendes wat openlik oor dwelmrehabilitasie gepraat het. Van die laat 1970's af het sy gefokus op konserttoere en nagklubvertonings. Sy het onder meer in Oktober 1982 by Sun City in Suid-Afrika (destyds in Bophuthatswana) opgetree.[1] In 1979 en 1987 het sy lof gekry vir haar optredes in Carnegie Hall en in 1991 en 1992 in die Radio City Music Hall. Sy het ook die popalbum Results opgeneem wat deur die Pet Shop Boys vervaardig is.

Sy het harsingontsteking opgedoen en in 2002 ’n terugkeer gemaak met haar vertoning Liza's Back. Sy het ook van 2003 tot 2013 gasverskynings gemaak in die sitkom Arrested Development, terwyl sy steeds internasionaal getoer en in 2008/'09 Liza's at The Palace...! op Broadway opgevoer het.[2]

Minnelli word as ’n Amerikaanse en ’n gay ikoon beskou.[3][4] Sy het ’n Oscar, twee Golden Globes, ’n Emmy, twee Tonys, ’n Grammy-legendeprys en ’n spesiale Tony gewen, sowel as baie ander pryse.[5] Sy is in 2000 in die Amerikaanse teater-eresaal opgeneem.[6]

Verwysings wysig

  1. Why Bophuthatswana Needs American Stars, deur Joseph Lelyveld. New York Times. 12 Oktober 1982 URL besoek op 28 Februarie 2016
  2. Broadway World.com (7 Junie 2009). "2009 Tony Award Winner: Liza's at The Palace For 'Best Special Theatrical Event" (in Engels). BroadwayWorld.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Oktober 2012. Besoek op 23 Augustus 2010.
  3. Musto, Michael (25 Augustus 2014). "The 12 Greatest Female Gay Icons of All Time". Out (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Februarie 2020. Besoek op 14 Augustus 2015.
  4. Parker, Ashley (7 Julie 2010). "A Congressman's Abs Garner Yeas". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Februarie 2015. Besoek op 14 Augustus 2015.
  5. IBDB Person Awards. Ibdb.com. Besoek op 2 April 2012.
  6. "Theater family comes together to celebrate Hall of Fame honorees" (in Engels). Pittsburgh Post-Gazette. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 November 2016. Besoek op 5 Februarie 2014.

Verdere leesstof wysig

  • Leigh, Wendy (1993), Liza: Born a Star. E.P. Dutton
  • Mair, George (1996), Under the Rainbow: The Real Liza Minnelli. Carol Publishing
  • Spada, James (1983), Judy and Liza. Doubleday

Eksterne skakels wysig