Lorenzo Bellini (gebore op 3 September 1643, Florence, sterf op 8 Januarie 1704, Florence) was ‘n geneesheer en anatomis wat die versamelings-, of uitskeidingskanale van die nier, bekend as Bellini se kanale, beskryf het. In Exercitatio anatomica de structura et usu renum (1662; “Anatomiese Oefeninge op die Struktuur en Funksionering van die Nier”), wat gepubliseer was toe Bellini ‘n 19-jarige student by die Universiteit van Pisa was, het hy vir die eerste keer getoon dat die nier bestaan uit ‘n groot aantal klein kanale. Bellini was vir 30 jaar ‘n professor by Pisa, en het die smaakorgane (1665) beskryf en die belang van urine-analise as ‘n hulpmiddel tot diagnose beklemtoon (1683). Hy was ‘n pionier in die pogings om fisiologiese funksies te verduidelik met verwysing na fisiese beginsels. Nadat hy afgetree het uit die universiteit en hom in Florence gevestig het (1693 of 1694), het hy geneesheer tot Hertog Cosimo III en Pous Clemens XI geword.[1]

Lorenzo Bellini
Lorenzo Bellini
Gebore3 September 1643
Sterf8 Januarie 1704
Bekend virBeskryf die versamelings-of uitskeidingskanale van die nier
Opuscula, 1695
Tekening van nierkanale deur Lorenzo Bellini.

Verwysings wysig

  1. "Bellini, Lorenzo." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2012.