Malediktologie (uit Latynse maledicere, 'om [iets] te sê (dicere) wat sleg (male)' is', plus Griekse logia, 'studie van') (ook soms vloekkunde) is die multi- en interdissiplinêre studieterrein van vloekgedrag (ook soms malediksie genoem) en vloekwoorde en -uitdrukkings (ook soms maledikta genoem) in taal. Die versameling maledikta van 'n taal staan bekend as die malediktikon (oftewel vloekwoordeskat).

Vakgebiede waarin navorsing in malediktologie gedoen word, is primêr taalkunde en sielkunde, met toenemende belangstelling in neurologie en neurofisiologie, rekenaarwetenskap en rekenaarlinguistiek, en psigolinguistiek. Ander vakgebiede wat betrek word, sluit in letterkunde, sosiologie, filosofie, kommunikasiekunde, opvoedkunde en regswetenskap. Die volgende navorsers kan as grondleggers van dié gebied beskou word:

Literatuur wysig

  • Jay, Timothy: Why We Curse. A Neuro-Psycho-Social Theory of Speech. John Benjamins Publishing, 2000, ISBN   1-55619-758-6
  • Aman, Reinhold: Opus Maledictorum. A Book of Bad Words. Marlowe & Co, 1996, ISBN 1-56924-836-2
  • Aman, Reinhold: Bayrisch-Österreichisches Schimpfwörterbuch. Allitera Verlag, 2005, [1] Geargiveer 20 Julie 2009 op Wayback Machine
  • Aman, Reinhold: Maledicta : The International Journal of Verbal Aggression (1977--). [2] Geargiveer 9 Maart 2009 op Wayback Machine
  • Montagu, Ashley: The Anatomy of Swearing. The Macmillan Company, 1967, Sjabloon:LCCN

Eksterne skakels wysig