Margot Fonteyn
Dame Margot Fonteyn de Arias, DBE (18 Mei 1919 – 21 Februarie 1991) was 36 jaar lank prima ballerina van die Royal Ballet.
Margot Fonteyn | |
|---|---|
 Margot Fonteyn in die 1960's | |
| Gebore | Margaret Evelyn Hookham 18 Mei 1919 |
| Sterf | 21 Februarie 1991 (op 71) |
| Nasionaliteit | .svg){kind=small} Verenigde Koninkryk |
| Beroep | Danseres |
| Bekend vir | Ballet |
| Titel | Prima ballerina assoluta |
| Eggenoot | Roberto Arias |
| Ouer(s) | Hilda (née Acheson Fontes) Felix John Hookham |
Hierdie wêreldberoemde ballerina is op 18 Mei 1919 in Regate, Surrey, gebore. Sy het as kind in Hongkong ballet studeer en later in Londen by die bekende Serafina Astaviewa onderrig ontvang. Hierna het sy haar balletstudies by die Sadler's Wells-balletskool voortgesit. Fonteyn het haar debuut as balletdanseres in 1934 by die Vic-Wells- balletgeselskap gemaak. Van 1935 af, toe die ballerina Markova dié geselskap verlaat het, het Fonteyn baie van haar klassieke rolle oorgeneem. Onder hierdie rolle was dié van Giselle, wat deur Fonteyn beroemd gemaak is. Vanweë haar buitengewone talent het Fonteyn baie vinnig die hoofdanseres van hierdie geselskap geword.
Benewens rolle uit klassieke ballette het haar repertoire ook bestaan uit die talle rolle wat sy geskep het in van sir Frederick Ashton se ballette, soos Horoscope, Symphonic Variations, Daphnis and Ghloë en Ondine. Die herlewings wat ballette soos Fokine se Firebird en Petrouchka beleef het, is in groot mate te danke aan Fonteyn se uitmuntende vertolkings. Haar aanvoeling vir musiek, haar perfekte tegniek en uitstekende vertolking van rolle het aan haar internasionale roem besorg.
Ná 1959 het sy as gaskunstenares saam met die Royal Ballet opgetree. In hierdie tydperk het sy talle oorsese lande besoek.
Haar veelbesproke verbintenis met die Russiese danser Rudolf Nureyev het in die vroeë sestigerjare begin en het na baie kenners se mening gelei tot 'n verdieping en verryking van haar karakteriserings.
Sy het in 1954 presidente van die Royal Academy of Dancing geword en is in 1956 met die titel Dame of the Order of the British Empire (OBE) vereer.
In Suid-Afrika het Fonteyn vir die Johannesburg Festival Ballet gedans en, na die totstandkoming van Truk, ook vir dié geselskap (1971). In 1972 het sy die balletskool van die Universiteit van Kaapstad besoek en saam met die balletgeseIskap van Kruik in die ballet Swanemeer opgetree.
In 1955 is Fonteyn met Roberto Emilio Arias, 'n gewese Panamese ambassadeur in Brittanje, getroud. In 1964 is hy deur ’n politieke opponent geskiet waarná hy ’n parapleeg was. Na haar uittrede het Fonteyn sy al haar tyd in Panama deurgebring,by haar man en sy kinders uit ’n vorige huwelik. Sy het geen pensioen gehad nie, en het al haar geld aan die versorging van haar man bestee. Kort voor sy dood in 1989 is Fonteyn met kanker gediagnoseer. Sy is op 21 Februarie 1991, op die ouderdom van 71 in ’n hospitaal in Panama-stad, Panama, oorlede.
Bronnelys wysig
- Wêreldspektrum, Vol. 7, 39, ISBN 0 908409 48 6
Eksterne skakels wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Margot Fonteyn.- (en) "Dame Margot Fonteyn". Encyclopædia Britannica. Besoek op 16 September 2019.
- (en) Margot Fonteyn by Find a Grave
