Octavio Paz
Mexikaanse skrywer, digter en diplomaat
Octavio Irineo Paz Lozano (Meksikostad, 31 Maart 1914- ibidem, 19 April 1993) was 'n Meksikaanse skrywer.[1]
Hy het sy kinderjare in die VSA deurgebring en regte aan die UNAM bestudeer. Hy het as diplomaat gewerk en in Indië, Spanje en Frankryk gewoon.
Werke wysig
- 1933։ Luna silvestre
- 1936։ ¡No pasarán!
- 1937։ Raíz del hombre
- 1937։ Bajo tu clara sombra y otros poemas sobre España
- 1941։ Entre la piedra y la flor
- 1942։ A la orilla del mundo
- 1949։ Libertad bajo palabra
- 1954։ Semillas para un himno
- 1957։ Piedra de Sol
- 1958։ La estación violenta
- 1962։ Salamandra (1958–1961)
- 1965։ Viento entero
- 1967։ Blanco
- 1968։ Discos visuales
- 1969։ Ladera Este (1962–1968)
- 1969։ La centena (1935–1968)
- 1971։ Topoemas
- 1972։ Renga: A Chain of Poems
- 1975։ Pasado en claro
- 1976։ Vuelta
- 1979։ Hijos del aire/Airborn
- 1979։ Poemas (1935–1975)
- 1985։ Prueba del nueve
- 1987։ Árbol adentro (1976–1987)
- 1989։ El fuego de cada día
Toekennings wysig
- Premio Miguel de Cervantes, 1981
- Nobelprys vir Letterkunde, 1990
Verwysings wysig
Eksterne skakels wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Octavio Paz.
